Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Bedirhan Beyoğlu

Bedirhan Beyoğlu
@bedirhanbeyoglu
Hayat ya cesur bir maceradır yada hiçbir şey.
İş İnsanı
Mühendis—Ekonomist
İstanbul/Kadıköy
1994
5 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Bedirhan Beyoğlu tekrar paylaştı.
Kana kana içesim var dudaklarında ki suyu öyle susadım sana.
Reklam
Bedirhan Beyoğlu tekrar paylaştı.
Gittin
Gidişinin ardından düşünüyorum şimdi , kırık , acılı ve yapayalnızım... Sen bilmezsin koskoca bir şehrin ortasında yapayalnız kalmanın ne demek olduğunu , bir başına , korkulu , ümitsiz !... Bir o kadar da çaresizlik oturur insanın içine.. Ve yüreğine fırtınalar bile yağsa , faydası olmaz o an !... Soğuk bir bahar sabahıydı Sen giderken
Bedirhan Beyoğlu tekrar paylaştı.
Ahmaklar zamanı nasıl öldüreceğini, akıllılar ise nasıl kazanacağını düşünür.
Alain Badiou
Alain Badiou

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Asil insanların en neşeli zamanlarında bile bir hüzün vardır, daha düşük ruhlar ise en sefil zamanlarında bile neşelidir.
Tamam, gözleri değişikti, pek kimselerde de yoktu ama tek başına neye yarardı ki...
Reklam
Öylesine bir özlemdi işte; belki boşluğa, belki hiçbir yere; belki de özlem duygusunun ta kendisine.
"... herkes bilir ki insan düşlerine söz geçiremez."
Yüreğimden dirhem dirhem alıyor seni felek, Acilen bir tebessümün veya bir bakışın gerek..
Ah! Budur işte benim payıma düşen Benim payıma düşen budur Bir gökyüzüdür benim payımı düşen Asılır asılmaz perde, benden alınıp götürülen ıssız merdivenlerden ta derinlere inmektir benim payıma düşen Ve ulaşmaktır bir şeye, çürüyen ve gurbette Benim payıma düşen hüzünlü anılar bahçesinde dolaşıp durmaktır Ölmektir bana “ellerini seviyorum” diyen bir sesin kederinde...
Yalnızlığın boyutunda bir oda Ve bir aşk boyutunda olan yüreğim Mutluluğun yalın bahanelerine bakıyor Güzelim soluşuna saksılarda çiçeklerin Bahçemize diktiği fidana Ve ötüşüne küçük kuşların Bir pencere boyutunda
Reklam
Yaşam belki Upuzun bir sokaktır bir kadının elinde bir sepetle geçtiği Belki yaşam Bir adamın kendini bir dala asarken kullandığı iptir Okuldan dönen bir çocuktur belki yaşam
Bir karanlık ayet olan varlığım Kendinde yenileyerek seni Götürecek çiçeklenen sonsuz tanyerine Ben bu ayette seni ah çektim Ben bu ayette seni bağladım ağaca, suya ve ateşe
Çünkü hayat sadece eksiklikleri telafi etme çabasıdır.
Miracımız dardır bizim (Hallac-ı Mansur’un idamı)
Herkes bir taş atarken Şibli atmıştı bir gül, İncinmedi kimseden, gülden incindi gönül, Dicle ah garip Dicle, Dicle ah dertli Dicle Şehidi Kerbela’dan beri akmaz sevinçle Yolu Hallac olanın sevdası yâda düşer Ruhu vasılın olur, başı cellada düşer
Korkaklar
Suçlular korkak olurlar. Korkusu büyük olanlar, kendi suçlarını örtmenin yolunu başkalarını suçlamakta bulurlar. Haklı olanların kaybedecek hiçbir şeyleri yoktur. Boyun eğmeyip, sabrettiklerinde, her şart altında kazanacak olan da onlardır.
Reklam
140 syf.
·
Puan vermedi
Seher
SeherSelahattin Demirtaş
9/10 · 11,3bin okunma
Aynı şehirde, birbirimize yakın olduğumuzu bilmek, aynı havayı solumak bile beni mutlu kılıyor.
Sayfa 327Kitabı okudu
484 syf.
10/10 puan verdi
·
3 günde okudu
Nadiaaa
Bir solukta okundu da okunmasına kapağını kapatıp öylece rafa kaldıramıyorsun... Bir kahve yapıyorsun en köpüklüsünden, fonda Schubert’in Serenadı... İstemsizce gözlerini kapatıp tüm yüreğimle hissederken müziği, sevgili Livanelinin Serenadını sindiriyorsun... Hadi diyelim bu kitabı bu kadar geç okumam benim ayıbım!! Peki Struma gerçeğinin hiç konuşulmaması, hiç yaşanmamış gibi davranılması kimin ayıbı?? Ahh Wagner herkesin batan bir gemisi, sonsuz ayrılığı, gidipte dönemeyeni var yüreğinde...
Serenad
SerenadZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2020137bin okunma
Bilgi ne garip bir şeydi. Şişede hapsedilmiş bir cin gibi yıllarca duruyor, senin gelip kapağını açacağın günü bekliyordu.
Sayfa 213 - Doğan kitapKitabı okudu
Reklam
Mutlu olmak için sadece mutlu olmaya karar vermek yetiyordu galiba.
Sayfa 85
Hayat bu işte; yaptığımız herhangi bir şey biz farkında olmasak da bir yerlerde birilerinin yaşamını etkiliyor, belki tümünden değiştiriyordur. Kim bilir, belki yaşarken değil, ölürken sebep oluyoruzdur bu değişikliklere.
Sayfa 63 - Dipnot