Fakir insanlar nazlı oluyor, tabiat bunu böyle yapmış. Eskiden de aynı şeyi hissederdim. Fakir, zavallı bir insan müşkülpesent oluyor. Onun dünya görüşü bambaşkadır. Sokakta önünden geçenlere, etrafına yan yan, ürkek ürkek bakar, her konuşulana; acaba ondan mı bahsediyorlar diye, kulak kabartır. Neden böyle miskin görünür, neler duyar acaba? Dış görünüşü nasıldır? Şurası muhakkak ki Varenka, fakir bir adam bir paçavradan daha değersizdir. Ne dersen de; ne yazarsan yaz,
bunlar kimseden saygı görmezler. Şu kâğıt karalayıcılar ne kadar yazsalar fakir adamı zavallılığından kurtaramazlar.Neden? Çünkü onlara göre böylelerin içinde dışında ne varsa ortaya dökülmeli, varlıklarında tek bir gizli köşe kalmamalıdır! Geçen gün Emelyan anlatmıştı. Bir yerde onun için para toplamışlar. Ama verilen her on kopeğe karşılık adamcağızı adeta resmi bir muayeneden geçirmişler. Onlara sor
san, on kopeklerini hiçbir karşılık beklemeden veriyorlar. Halbuki hiç de öyle değil: bu parayı fakir bir adamı evire çevire seyretmek için ödediler. Bu zamanda iyiliğin şekli de tuhaflaştı anacığım. Hoş belki her zaman böyleydi ya kim bilir! Ya bunu yapmasını bilmiyorlar, yahut fazlasıyla ustadırlar. Siz belki bunu bilmiyordunuz, ama öğrenin!
- Kedileri sever misin? Diye sordu.
- Bayilirim. Kucukken bir kedim olmustu. Hep onunla oynar, hatta birlikte uyurdum.
- Sansliymissin. Hep kedim olmasini istemisimdir. Ama hic olamadi, çünkü annem kedileri sevmez. Bugune kadar, gercekten de istedigim hicbir seye sahip olamadim. Tek bir kez bile, anliyor musun? Olanaksizmis gibi gorunuyor, degil mi? Eminim ki kimsenin basina gelmemistir bu; kimse anlayamaz, sen bile! Bak, insan istedigini hicbir zaman elde edememeye alisinca, sonunda gercekten neyi istedigini bile bilmez oluyor.
Elini tuttum.
- Belki simdiye kadar boyleydi ama bugun, artik cocuk degilsin ve yasamini secmeye hakkin var. Eger bir kedin olsun istiyorsan, boyle olmasina izin verecek bir yasam secebilirsin. Bu kadar basit. Buna hakkin var, degil mi?
Sayfa 89Kitabı okudu
Luna Yayınları Öykü Yarışması'na göndermiş olduğum öyküm. Bakalım sonuç ne olacak. Mühim olan katılmak tabii.
"Bu akşam saatleri sessizliği, kendi kabuğuma çekilmem için en uygun zaman dilimiydi aslında. Her akşam aynı sessizliğe gömülüyor olmamın nedenini anlatmayı istediğim zamanlar çok olmuştu. Ama bu durumu anlatacak ne bir kimsem