Namazlar gibi vakti olsa seni özlemenin...
Alırız abdestimizi
Yalandan yağmurlu İstanbul gecelerinde
Özleriz adam gibi...
Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben...
Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar,
Dinler, dokunur, ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım...
Ateşim sönerdi.. sonra büyüdüm.. gözlerini gördüm,
Yandım, yağmur yağdı, ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan daha fazla bi seni sevebildim...
Namazlar gibi vakti olsa seni özlemenin...
Alırız abdestimizi
Yalandan yağmurlu İstanbul gecelerinde
Özleriz adam gibi...
Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben...
Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar,
Dinler, dokunur, ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım...
Ateşim sönerdi.. sonra büyüdüm.. gözlerini gördüm,
Yandım, yağmur yağdı, ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan daha fazla bi seni sevebildim...
Bir demir parçası kızgın bir aleve sokulsa, kıpkırmızı bir kor haline gelse ve o demir artık " ben ateşim " dese yalan söylemiş olur mu? Aşk böyle bir şeydir.
Sayfa 147 - Ömer Tuğrul İnançer ile yapılan söyleşidenKitabı okudu
Kalbimi kelimelerle doldurdum. Mektupların onun için parmaklarını yakıyor. Dudaklarını da yakacak. Dudaklarını ve bütün varlığını. Ben pervane değil, ateşim. Kıskanıyorum kelimeleri. Birer kelebek gibi sana uçuyorlar. Kelimeler senin kokunla sarhoş. Saçlarını okşayan rüzgarı kıskanıyorum. Tenine sarılan entarini kıskanıyorum. Saçlarında dolaşan tarağı kıskanıyorum. Anlıyor musun? Aynanı kıskanıyorum. Yatağını kıskanıyorum. Yılları kıskanıyorum. Kimsin sen? Kadın veya serap. Tanrı’yı kıskanıyorum. Seni beraber yarattık. O başladı, ben tamamladım. Sevmek yaratmak demektir.
Sayfa 328
Şu içinde yanıp durduğun ateş, benim ateşim mi? diye sordum, o, Bu yakıta değdi değil mi bu ateş? dedi. Ben, bu ateş ışık mı veriyor ısı mı? dedim. O, yaşamının yıllarını veriyor, dedi. Ben de, hepsini mi? Sonsuzluğa kadar mı? Çok karışık bir ülke senin ülken, dedim.
Sayfa 249Kitabı okudu
Cemil Meriç
Sevgiliye masallar
***
Kalbimi kelimelerle doldurdum.
Mektuplarım onun için parmaklarını yakıyor. Dudaklarını da yakacak. Dudaklarını ve bütün varlığını.
Ben pervane değil, ateşim.
Kıskanıyorum kelimeleri. Birer kelebek gibi sana uçuyorlar.
Kelimeler senin kokunla sarhoş.
Saçlarını okşayan rüzgarı kıskanıyorum. Tenine sarılan entarini kıskanıyorum. Saçlarında dolaşan tarağı kıskanıyorum.
Anlıyor musun?
Aynanı kıskanıyorum. Yatağını kıskanıyorum. Yılları kıskanıyorum.
Kimsin sen?