Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bu romanda Marquez uzun soluklu bir aşkı anlatıyor.Daha çok erkeğin gözünden anlatılan bu aşk -biraz da kolera hastalığıyla özdeşleştirilerek- elli yıl kadar sürüyor .Konusu Türk filmlerindeki kavuşamayan aşıklara da benziyor.Ama burda farklı olan ;kahramanımız küçük yaşta görür görmez vurulduğu aşkına kavuşmayı sabırla beklerken, yüzlerce kadınla da cinsel deneyim yaşamayı ihmal etmiyor.Kitabı okurken toplumsal önyargılarımdan istesem de sıyrılamadığımı ve erkek kahramanı yargıladığımı farkettim.Yaşı yetmiş civarında olmasına rağmen genç bir kızla beraber olduğunda sempatim bitiverdi.Eşimse adamın sabırla beklemesine hayran oldu.Bana "Ben de seni beklerdim" deyince bu kitap en sevdiklerim arasına girdi.Şaka bir yana konusu sürükleyici gibi görünse de ağır bir anlatımı var.3-4 saat sakin ve huzurlu bir ortamda bulunma imkanınız varsa,o zaman okuyun derim.Öyle olunca kitabın içine girmek ve hakettiği şekilde okuyabilmek mümkün oluyor.Kitabı bitirdiğimde aşkın tensel değil tinsel bir duygu olduğu inancım pekişti.
Bir sonraki sayfayı ve sonunu çok kolay tahmin edebileceğiniz bir kitap. Yazar "Hristiyanlık, Tanrı'ya dua et, yüce İsa" temalarını alt mesaj olarak işlemek istemiş ama fazlaca göze sokmuş. "Affetmek affedeni özgür kılar" diyor ama birden "Tanrı beni değiştirdi hatalarımı gördüm, seni affediyorum " ahhh ben de seni affediyorum", "ve ölene dek mutlu yaşadılar" kadar da kolay değil affetmek. Beklentim yüksekti belki de o yüzden hayal kırıklığına uğradım, okumazsanız birşey kaybetmezsiniz.
Öncelikle bilmeniz gerekir ki çerezlik bir kitap değil bu ağır ağır okumanız gerekiyor, sindire sindire. Ben Mürşit gibi adamları çok severim, dünya ağrısı çeken adamları. Keşke buralarda da onun gibi birileri olsa yersiz çekip gitme isteğimi anlayacak birileri. Belki de bunu istemek insanlara kötülüktür bilmiyorum, çünkü kaldı bu ağır yaşamak suçu üzerimde hissiyle pek de müreffeh bir yaşamları olamayacağını biliyorum. Ben de ne olursa olsun bağışlayacağım artık kendimi, bıktım bu suçluluktan Mürşit. Biliyorum seni herkes okuyamayacak, sıkıcı geleceksin onlara bunalacaklar seni anlamayacaklar fakat anlayanlar da çıkacaktır elbet hepimiz az çok dünya ağrısı çekiyoruz neticede.
Kısa vakitlerde okumayın Mürşit'i, ona uzun uzun vakit ayırmanız gerekeceğini bilin ve ayrılınca onu özleyeceğinizi de..
çocukluğumun kitabı... çocukluğumun dostu... ya zeze nesin sen? sana aşık olmuştum... hayır neden çocukken okudum ben seni? içim kararmıştı ya. o kurbağadan ben de istemiştim... :D
Aaah Huzur Sokağı, sen de mi buralardaydın? Ben de seni arıyordum.
Küçükken annem yatmadan önce bize okurdu, tabi o zamanlar sıkıcı gelirdi bana. Daha sonra 1. cildini buldum-2. cildi vardı bizde sadece-. Kuzenim tavsiye etmişti. Böyle tanıştık biz Huzur Sokağıyla.
Bana okumayı sevdiren kitap. Sabahtan akşama kadar Huzur Sokağı okurdum. Arada mola,devam... Yeri geldi ağladım onunla, yeri geldi güldüm, yeri geldi aşık oldum... Öyle içten öyle kana kana okudum ki-Şule Yüksel Şenler in ellerine sağlık-, kitap bitince adeta inanamadım. Bir süre onun üstüne kitap okumadım, okuyamadım. Filmini izledim. Bir süre sonra dizisi çıktı onunla avundum. Ben her yerde Huzur Sokağı hakkında konuşuyordum. Şule Yüksel Şenler ile tanışmayı öyle çok istedim ki...
İşin özü Huzur Sokağı benim için sadece bir kitap değil. O bence canlı. Belki de benim en iyi arkadaşım, hatta öyle ki hayatımdaki bazı kişilerden daha değerli.
Buraya düşüncelerimi ve duygularımı yazmak öyle rahatlattı ki beni bilemezsiniz. Susamışım Huzur Sokağı hakkında konuşmaya...
Sevgili okur,
Umarım sen de Huzur Sokağı gibi bir kitabı okumanın zevkini yaşarsın.
En başta kitabın arka kısmında yazan Charles Bukowski' nin kitap hakkındaki yorumu ilgimi çekti. Bu sayede değişik tatta bir aşk romanı okuyabildim.
Kısa bir roman Toza Sor ama yazar bu kısacık romanda acıyı ve komediyi harmanlamış, tebessüm etmekle üzülmek arasında bırakıyor okuyucuyu. Ki bu da bence her romanda olan bir şey değil.
Sonu birazcık kötü bitmiş de olsa bazen sevdiğin insanın ne yaparsan yap seni sevemeyeceğini anlatıyor ve aynı zamanda da sadakat ile aşkın bağlantısını. Özellikle Arturo Bandini'nin sadakati okunmaya değer. Fakirlikle zenginliğin çatışması gibi bi şeyler de var kısmen kitapta. Sanki Arturo, fakirken sahip olduğumuz bazı kıymetli şeylere zenginken sahip olunmayacağını söylüyor gibi ufaktan. . Ya da ben öyle anlamak istedim.
Velhasıl okuyunuz. Zaten bi günde biter." Vay be!" dedirtir.
