..."Niçin ben bir şey değilim?" diye sorar ve buna kandırıcı bir cevap bulup veremezdi.
Kendisinin bu dünyaya bir iş için geldiğini mühpem bir şekilde hissediyor, fakat bu işin ne olduğunu bilmiyor ve etrafında kendisine "Bu benim işim!" dedirtecek bir şey göremiyordu.
Yusuf bunları tahlil edecek seviyede olmamakla beraber, "yerini bulamama"nın azabını bütün teferruatıyla duymakta idi. Bu his herhangi bir işsizliğin verdiği can sıkıntısı veya endişeye benzemiyor, insanı gözle görülür bir şekilde eziyor ve yavaş yavaş, hayatta lüzumsuz olduğu kanaatini uyandırıyordu. Kendinde her şeyi yapabilecek kuvveti görmek, sonra yapılacak hiçbir şey bulamamak... Tükenmek bilmez bir sabırla bir meçhulü beklemek... Nihayet bunları sisli bir havadaki ağaçlar gibi belli belirsiz, karışık bir şekilde hissetmek... Bu, uzun zaman dayanılır şeylerden değildi.
Sayfa 147Kitabı okudu
Cerir (r.a) anlatıyor: "Adamın biri Resûlullah'ın [s.a.v] huzuruna geldiğinde onun heybetini görünce tir tir titremeye başlamıştı.
Adamın halini gören Hz. Peygamber de (s.a.v),
«Rahat ol! Ben bir hükümdar değilim. Ben, kuru et pişirerek karnını doyuran, Kureyşli bir kadının oğluyum»> buyurmuştu."
Sayfa 52Kitabı okudu
Niçin ben hiçbir şey değilim?
"Niçin ben hiçbir şey değilim?"
Allah'ım! Ümmetin suskunluğunu Sana şikayet ediyorum!
Ben ki kocamış bir yaşlıyım. Kurumuş iki elim ne kalem tutuyor ne de silah!
Sesimle yeri inletecek güçte bir hatip de değilim!
Ben ki saçları ağarmış, ömrünün son demlerinde, türlü hastalıkların yıktığı ve üzerinde zamanın belâlarının estiği biriyim!
Tek isteğim, benim gibi Müslümanların zaaf ve aczinden müteesir olanların yazmasıdır!
Sayfa 111Kitabı okudu
Niçin ben hiçbir şey değilim?
Kuyular var derin ve fakat ben Yusuf değilim.
Yusuf olmayınca her kuyu derin insan için. 
Tarık Tufan