https://www.youtube.com/watch?v=MfKwByuP30c
dostumsan
yardım et senden uzaklaşayım
yok eğer sevgilimsem
yardım et senden şifa bulayım
bileydim aşk bu kadar tehlikelidir
sevmezdim
bileydim deniz derin bu kadar
Bütün yaptıklarımdan ve bütün söylediklerimden
Kimse anlamaya çalışmasın kim olduğumu
Bir engel vardı, bir engel, bütün eylemlerimi
Ve baştan aşağı tutumumu değiştiren
Hep bir engel tam konuşacağım sıra
Susturuverirdi beni.
En göze çarpmamış davranışlarımdan
En kapalı sözlerimden, yazdıklarımdan
Yalnız onlardan anlaşılabilirim.
Ama belki de değmez bunca çabaya
Bunca dikkate, gerçekte kim olduğumu bulmak,
Daha güzel bir toplumda ilerde
Bir başkası tıpkı bana benzeyen
Çıkar kuşkusuz, yaşar özgürce.
Sayfa 133
Hiç bir mektuba bu kadar ağlamamıştım .
Azelya romanını baştan sona okudum kamran. Bir daha yoluma çıkma, yolun açık olsun. Ben bunu ilk kez yürekten söyledim ve ben bunu ilk kez yürekten söyleyince, yolun açık olsun bir dua niteliği kazandı. Kalbim barıştı seninle, böylece herkes ettiğini bulur. Ben de, sen de.. Bu hep böyle, ne çıkar ben bu kapıyı açsam, açmasam ne çıkar.. çarpıp gitsem ardındaki odalar çoktan yitmiş… kapılar yansa ne çıkar… Benim şu hayatta yaptığım en iyi 2. iş, ki beni bilirsin kendimle ilgili çok hoş düşüncelerim yoktur.. Benim şu hayatta yaptığım en akıllıca iş, oltamın ucuna uçurtma takıp gökyüzü avlamaktır… Benim şu hayatta yaptığım en sonuncu iş, kafamı duvarlara çarpıp çarpıp nihayet anlamaktır. Diyeceğim o ki kanrevan bir ahmalıktır… Benim şu hayatta yaptığım en iyi 3. iş.. Ne çıkar sarsan yaralı, sarmasan.. ben çoktan tükürmüşüm ciğerimi.. nefes olsan ne çıkar… benim şu hayatta yaptığım en berbat 98. iş, almak seni, çoğaltmak, kendime katmaktır. Benim şu hayatta yaptığım en berbat 99. İş tutup seni düşlerime yakıştırmaktır… ne çıkar rüyalarıma girsen, rüyalarımdan gitsen ne çıkar… ben çoktan ağlamışım gözlerimi… Görmüyorum artık seni, sen var olsan ne çıkar olmasan ne çıkar….
EN ESKI YAZILARIM 1.
Saçmasında vurulduğun mazi namın olur
Denizinde sarıldığın sinsi ahın olur
Fırtınasında savrulduğun serseri zamanın
Toprağında kuruduğun mezarın olur
Hayatı bir yolculuktur. Yolun sonu da daima felsefeye çıkar. Felsefe sevmeyen birine, ''O zaman neden yaşıyorsun ki, eğer doğru yaşamak istemiyorsan'' demiştir Ve Aristippos ona felsefeden ne kazandığını sorduğunda da ''Tek bir kuruş sahibi olmadan zengin olmak'' diye cevap vermiştir. Bir kazancı daha vardır ama. Felsefe ona kadere razı olmayı öğretmiştir. Kaderin onunla savaşmaya geldiğini baştan kabullenmiştir ve buna karşı dimdik ayakta durabiliyor, kadere teşekkür edebiliyor ve ıslık çalarak yoluna devam edebiliyorsa bunun tek sebebi felsefedir.
Sayfa 40Kitabı okudu
