Gam ile yugrulmus bu dertli beden
Yoksa tecelli mi bilmem ki neden
Vasiyetim size budur olmeden
Oku çalış öğren ölene kadar
Veysel der tükenmez bu benim derdim
Katlandım cefaya tükettim durdum
Yaşasın milletim bayragim yurdum Dilerim Allahtan sonuna kadar
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.
Neden,oysa,ey korku,ey akan denizimiz,
bedenimizle limanına demir atmıyoruz
yitişimiz korkudandır - nasıldır bilirsin suretini?
Beni şımart,ey korku,söyle bana:
Nerede yol alayım?
Sayfa 93Kitabı okudu
Hz. Nuh'un Tevbesi
"Rabbim, bilmediğim şeyi senden istemekten sana sığınırım. Beni bağışlamaz ve bana merhamet etmezsen kaybedenlerden olurum" (11:47).
Kitabı, son sayfasından okumaya başlayan okura not:
Beni oku! İçimdeki gölgeler aydınlansın. Beni oku!
Ben okundukça kitap, sen okudukça insansın!
Sayfa 200 - Carpe DiemKitabı okudu
Red Cephesi
Yol bu defa şehre saldırdı.
Evleri, dükkanları yıktı. Caddeleri genişletti. Topu topu yüklü bir devenin geçebileceği kadar açılmış sokaklar, kemerler yerle bir oldu.
Faytoncu esnafı dara düştü.
At arabaları kötüledi.
Motor sesi sesleri yedi.
Zeyneb’in yorganı üzerine asma yaprakları dökmüştüm. Birkaç da salkım üzüm. O üzümlere bakan
Sayfa 39 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
