Havva’ dan bu yana kadınlara öğretilen korku.
“ O sana bakmadı, sen onu duymadın, sana bir şey söylemedi.
İndir gözlerini kızım ve ona lanet oku! “
Ben susmak istemiyorum, gözlerimi indirmek istemiyorum. Avazım çıktığı kadar bağırarak lanet etmek istiyorum. Önce ben yaralarım, beni yaralayacak olanı.
Sayfa 20 - AdrianaKitabı okudu
Oku beni,öğrenmek için sevmeyi beni
Bu tanımadığın küçümseme değil,
kılık değiştirmiş korku bu,
Havva'dan bu yana kadınlara öğretilen korku.
"O sana bakmadı, sen onu duymadın, sana bir şey söylemedi.
İndir gözlerini kızım ve yüreğinden ona lanet oku!"
Ben susmak istemiyorum, gözlerimi indirmek istemiyorum,
Avazım çıktığı kadar bağırarak lanet etmek istiyorum.
Önce ben yaralarım, beni yaralayacak olanı.
Sayfa 20 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"benim göğsüm amber, tenim kehribar
kelimeleri tütsüler şiirlerim
divanımda bir sap acı karanfil gülümser
gel oku beni gecele benim divanımda
koynumdaki kelimeleri al
parmaklarımın arasından tesbih taneleri gibi akar
tabakandaki tütünle gecelerini sararım
ben sardıkça ışır gümüşün
ben sardıkça birkaç ay bedir
birkaç ay birden batar.."
Sayfa 29 - metis
Gerçek bir hayat hikâyesi olarak değil, gülüp geçtiğin basit romanlar gibi oku beni.
Bir iz kalsın ardımda, ama okuduğu anda unutulacak bir iz.
Unutulmayacak bir iz bırakan adamlardan değilim!
Sayfa 10
Bir kitapta bir cümle yazılmış ve ömrün boyunca senin onu okumanı beklemektedir. Haydi gel beni oku demektedir. Öyle bir cümle ki bir kez okusan hayatın değişecektir, bir kez diline nasip olsa da okusan o kitabı ve cümleyi, hayatın değişecektir. Ama sadece okursan değişecektir. O halde nasıl olur da o cümleyi aramadan durabilirim dedim ve hayatımı kitaplara verdim.
Sayfa 67 - Destek yayınlarıKitabı okudu
İkra...
“Ramazan, geleneksel inziva ayı idi. Kırk yaşında iken, Ramazan’ın sonlarına doğru bir gece yalnızken ona insan şeklinde bir melek geldi. Melek ona, “Oku!” dedi. O, “Ben okuma bilmem!” deyince, kendi anlattığı şekliyle şunlar oldu: Melek beni aldı ve dayanabileceğim son noktaya kadar sıktı. Daha sonra beni bırakıp: “Oku!” dedi. Ben “Okuma bilmem!” dedim, beni tekrar aldı ve sıktı ve tekrar takatımın son noktasında bırakıp, tekrar “Oku!” dedi, ben yine “okuma bilmem” dedim. Beni üçüncü defa aynen sıktı ve bıraktığında şöyle dedi:
Yaratan Rabbinin adıyla oku
O, insanı bir kan pıhtısından yarattı.
Oku, senin Rabbin en büyük kerem sahibidir:
Ki O, kalemle (yazmayı) öğretendir.
İnsana bilmediğini öğretti. (A’lak: 1-5)”
"Daha çok oku. Asla yeterince çok okuyamayacaksın. Sadece okudukça yazabildiğini göreceksin. Dili sevip, ona tamamen hakim olduktan sonra koca dilin içinde kendi sesini duymaya başlayacaksın. 'Erin' diye bağıracak sana, 'buradayım, gel beni al!' Parmak izi gibi kişiye özel bir ses bu. Benimki başka, Cemal'inki, Turgut'unki başka. Seninki de bambaşka olmalı."
Sayfa 77 - İndie YayınlarıKitabı okudu
Peygamberimizin şu hatırlatması beni her zaman düşünmeye sevk etmiştir: 'Seni kötülükten alıkoyduğu sürece Kur'an'ı oku. Seni kötülüklerden alıkoymuyorsa onu gerçek manada okumuyorsun demektir.'
Diyorlar ki dünya evvel su imiş
Oku anla dünya nedir ne imiş
Yükselenler bilgi ile büyümüş
Uyan bu gafletten uyuma yurttaş
Sayfa 190 - İş BankasıKitabı okudu
Bilâl-i Habeşî (r.a.) Rasûlüllah (s.)’in Vefatından Sonra Ezan Okuyamadı
Gönlü Rasûlüllah (s.) sevgisi ile dolu olan ashab-ı kiramın en zirve örneklerinden biri, O’nun müezzini Bilâl-i Habeşî (r.a.) idi. Medine’de Mescid-i Nebinin inşasından sonra ilk ezanı o okumuştu. Mekke fethedildiğinde Rasûlüllahin talimatı ile Kabe’nin üzerine çıkıp Beytullah’ta ilk ezanı okuyan yine o olmuştu. Bilâl’in ezan okumasının sebebi,
Sayfa 54 - Pınar YayınlarıKitabı okudu
Şarkı : Rajaz - Camel
Bazı cümleler, satırlar sihirli bir şekilde sana iyi gelir ve ben senin için, bizim için birkaç güzel cümle daha dizeceğim. Bu satırlar bizim için yazıldı ruhuna sür ve huzurlu oku.
Çünkü en sevdiğim şey hala Hiç bilmediğim bir şehirde kaybolmak ve kendimi iyi hissedebileceğim yeni insanlarla tanışmak. Belki de seni gerçekten bulurum ve beraber sahil kumlarında uzanıp yıldızları seyrederiz. Belki de daha önce hiç duymadığımız Bu şarkıyı beraber keşfederiz ya da umarım ikimiz de krep yapmak konusunda birbirimizden berbatızdır. Unutma hayat devam ettikçe bir şansımız var. Çünkü şu an her ne konumda olursak olalım, henüz en güzelini yaşamadık. Seni bulacağım, beni bul , bizi öylece bırakamayız.
Hala üstesinden geldiğini düşündüğün zor şeyler var. Sonra banyoda ağlarken neden yeterince iyi olmadığını merak ediyorsun. Güçlü olmak zorunda değilsin. Unutma beden kendini birkaç tedavi ile yenileyebiliyor ama aklınla kalbinin yerini değiştirmen imkansız.
Bu yüzden duygusallığını bazen bir kenara itip mantığınla hareket ederek insanların sana bulaştırmak istediği kötülüğe Kalkan tutabilirsin.
"Seni seviyorum"dan daha değerli bir cümle var, herkese söylenmeyecek, altı çizili bir cümle, sonu genelde hayal kırıklığıyla biten ama bazen de dolu dolu hakkını alan bir cümle:"SANA GÜVENİYORUM"
O sana seviyorum deyip seni bir saksıya koymuş. Sen o güneş gibi bakmışsın, o seni bir kere bile sulama mış. Ama sana sorsam, hala üşüme mi istemediği için üstüme su dökmedi dersin. Tabii canım pencere kenarına bıraksaydı düşerdin kesin, değil mi? Aferin, çok akıllısın.
HERMOKRATES.
Anla beni, ey toy çocuk!
Çekiştirmeden önce, söyledim sana
İnsan düşecek, inan bana, esirgenmeliydi oysa,
Ben de senin gibi olacaktım çokluk!
Oku bunu; insan ruhu yıkıcı
Bir ateştir, kılıçtır, bilmez susmasını,
Bu tanrısal ruh, gizemini koruyamazsa.
Sessiz durur, kendi derinliğinde dinlenir,
Verir gerekeni: İyilikseverdir, oysa
Bir de boşanmayagörsün bağlarından
Yutucu bir alev kesilir gider.
Bırakır onunla ruhunu da, tanrılarınızı da
Korkmadan söylenmeyecek sözleri söylemek
İster, korkunç varlığını döker su olsa da,
Saçar, daha kötü değil mi bu ölümden,
Sen bunlardan söz edersin bir de?
Gerekliyi yanlış anlatmak mı istersin?
Alınyazısıdır onun bu, kendine düşenle yetin!
Onu kendiliğinden yaptı, yaşamalıdır,
Her kişi onun gibi acı, çılgınlık içinde
Geçip gidiyor, açıklıyor tanrısal olan,
Her yana gidip gelen, gizli ve egemen olanı,
İnsan ellerine bırakıyor
O düşmelidir!
Sayfa 121
