Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
ÖYLE BİR HİKÂYE Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri: – Atikali, Atikali! diye bağırdı. Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
Umut Nizamı
Dilim sükût etmiş gönlüm feryatta Takâtsizim sana varan yollarda Yaşamakla bitmiyor bu yıllarda Koyma beni bir başıma sıratta... Yükledim dengim gönül kervanına Varamadım yârin gül kokan sadrına Dikenler düşse de ömrün bahtına
Reklam
Şiir Sanatı, Mutlu olma Sanatı, Komedi Sanatı
_Lord Byron_ _Ey güzel okur! Bir kez burnunu uzattığın bu sayfaların içinden bir daha çıkamayacağına ant içerim! _Tabuttaki ceset gibi yalnızdım. Yalnızdım bir bulut gibi. Yalnızlık dediğim haremindeki sultanınkidir. Mağarasındaki bir münzevinin değil. Hava saydam, gök mavi ve toprak kıvançlıyken, görünmekten hoşlanmayan, çatık kaşlı bulut gibi
136 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
SEVGİNİN EŞSİZ KIŞI-İNCİ ARAL,136 sayfa Gitme dedin.Biraz daha kal,sana bir öykü anlatacağım. Gerçek bir öykü bu,dedin. Bütün öyküler gerçektir zaten.Gerçek olmasalar da anlatıldıkları zaman gerçeğe dönüşürler. Yaşanmış bir öykü bu,eski ama unutulmamış. Bütün öyküler yaşanmıştır,dedim sana.Yaşanmamış hiçbir şey söze ya da yazıya dökülemez.Eskiyse
Sevginin Eşsiz Kışı
Sevginin Eşsiz Kışıİnci Aral · Epsilon Yayınları · 2003192 okunma
Ah Selilm’im. Bana anlatsan dinlerdim!
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim seni tanıdıktan sonra o güne kadar tabiat resmi yapmayı sevmediğim halde bir ağaç bir yaprak küçük bir ot bile çizmiş olmadığım halde ve
İletişim YayınlarıKitabı okudu
Altın Otu Bir Ölmez Ot
Bir kafes ki içi ölmez otu dolu Bir kafes ki kapısı özgürlüğe açık Bir kafes ki kuşlar tabiatta sesleriyle ona misafir Ten içinde ruh ... Ruh dünyanın içine hapsolmuş Dünya evrenin içinde bir zerre ... Ya evren neyin içinde tutsak ? Ey Lethe ırmağı suyundan içmek... Ve unutmak tüm zulümleri, ölümleri ve ayrılıkları Ve ey Kazım duy beni
Reklam
Herkes bir başkasının sağırı. Herkes kendisine benzemeyenin körü. Herkes kendisinin, ‘kendim’ derken içini doldurduğu her şey budalası. s.15 Anlamak ister gibi yapıyoruz duvarın ardındakini ama aynadaki suretimizin sarhoşuyken ne mümkün. s.16 ‘sen’ diyebilmek cevheri. s.17 “Kendimi düzeltirsem yeryüzü bir yanlıştan kurtulacak.” “Cümleler
Sayfa 91 - profil kitapKitabı okudu
123 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.