"Kişi Nasibinin Esiridir..."
Hz.Sad el-Esved Allah'ın bir garip kullu, kimsesiz ve hiçbir malı olmayan ama gönlünde Allah aşkı taşıyan siyahi bir genç.
Birgün derdini peygamber efendimize açmak için mescide geldi. Onu hor görmüşler, kalbini kırmışlardı. Şöyle söyledi güzel yürekli Sad," Ya Resûlullah yüzümün siyahlığı cennete girmeme engel midir?" ve sonra
Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa
Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa
Teravih Namazı 30.Gün
İmamı Gazali Hazretleri teravih namazının fazileti hakkında şöyle buyurmuştur : "Hazreti Ali'den (r.a) rivayet edilmiştir ki.
30.Gün
Teravih Namazı Kılanın:
Allahü Teâlâ kuluna, "Ey kulum! Şimdi cennet nimetlerinden ye, Selsebil pınarında yıkan, Kevser havuzundan iç. Ben senin Rabb'inim, sen de benim kulumsun."
Kaynak: Dürretü'l Vâizîn
Kadir Gecesi / Hz.Ali Ramazan Ayın'da öldürüldü
Kadir Gecesi, Ali Gecesi
Kadir gecesi, Rahmet Peygamberi’nin buyruğuna göre Ramazan Ayı’nın son 10 gününden birisidir. Hatta son on günün tek, yani on dokuzuncu, yirmi birinci, yirmi üçüncü, yirmi beşinci, yirmi yedinci ve yirmi dokuzuncu gecelerinden birindedir. O gün kader gecesidir ve bin aydan daha hayırlıdır. Kur’an o gecede indirilmiştir,
SENİ SEVDİM EFENDİM....
Herkes canını verecek kadar seni severken, kimseye yük olmamak için, kendi işini kendin yapışını sevdim. Başının ağrıdığını Öğrendiğimde, başımın ağrısını sevdim
Kuşu ölen çocuğun evine taziyeye gittiğinde, Anne ve yavru köpekler için koskoca ordunun yolunu değiştirdiğinde, merhameti sevdim, hayvanları sevdim.."Benim çocuğum yok, ardımdan
Ramazan'ın otuzuncu gecesi.
" Olduğunda, Allah Teala kuluna, < Ey kulum ! Şimdi cennet nimetlerinden ye, pınarında yıkan , kevser havuzundan iç. Ben senin Rabb'inim sen de benim kulumsun der."
( Dürretül vaizin. )
VESSELAMIN ALEYKÜM
Sana da günaydın,
Her hâlinle,
Her sabahta.
Şuan nasılsan,
Ne geçiriyorsan aklından,
Sana da günaydın.
burada böyle bir iletiyi ilk defa paylaşıyorum. burası benim sadece okumalarıma hasredilmiş; alıntı ve değerlendirmelerimi paylaştığım haricen paylaşım yapmadığım ağım. ihtiyaç halinde aramamak için, notlarımı kullanmak adına ve yazdıklarımın çöp olmaması gerekçesiyle ve kıyıda köşede kaybolmaması adına modern not defteri diyebileceğim yerim. ilk
Kevser
Bismillahirrahmanirrahim
Soyu kesik dediler diye üzülüyor musun! Oysa biz sana Kevseri verdik...
Kevser havuzu ki, cennete girecekler o havuzun başında buluşup onun suyundan içerler ve bir daha asla susamazlar. İşte o gün sana ebter diyenler o sudan içmekten mahrum olanlar değil midir?
Bir düşün, hani Rabbin İbrahim'e (As.) İsmail'i (As) vermişti de sonra onu kurban etmekle sınamıştı. Her ikisi de vaadinde sadık kişilerdi. Evlat sevgisi dahi olsa Hak sevgisini aşmamalıdır ki İbrahim AS. bu imtihandan geçmiş ve oğlu ile beraber rızamızı kazanmışlardır. Biz de buna mukabil, ona gökten bir kurbanlık gönderip onu boğazlamasını istedik. Bu nefsi cimrilikten arındıran bir boğazlama, bir nevi nefsini boğazlamadır. İşte sen, hem İbrahim'in AS. soyundansın, hem de şanı sonsuza kadar sürecek olan Resûl değil misin!
O halde rabbin için namaz kıl ve kurban kes. Atan İbrahim gibi ol. Sen de nefsini boğazla, bil ki asıl ebter olanlar nefislerinin esiri olup haktan yüz çevirdikleri için Kevserden mahrum olanlardır.
İşte soyu kesik olanlar asıl onlardır.
Çölde yaşayanlar için su ne kadar önemlidir, öyle değil mi? Hem siz Araplar, çölden gelenlere zemzemden ikram etmekle nasıl da övünürsünüz. İşte, ahiret çöllerinde Kevserden ikram etmek sana has kılındı Resûlum! Sen müteessir olma kâfirin, münafığın söylediği şeyler yüzünden. Onlar cehennem çöllerinde Kevserden mahrum kalmış soysuzlardır. Asıl ebter olanlar elbette ki onlardır...
Herşeyin doğrusunu Allah Azze ve Celle bilir. Benim. Kevserden anladığım şeylerin hulasası bunlardır.
Peygamber Efendimiz ashabıyla yaptığı bir kabristan ziyaretlerinde, kabirde yatanlara hitaben şöyle buyurdu:
— Esselamü aleyküm ey müminler diyarının sakinleri, inşallah bir gün biz de size katılacağız. Sonra da:
— Kardeşlerimle görüşmeyi çok arzu ediyorum, onları çok özlüyorum, diye iç çekti. Yanında oldukları halde Peygamber Efendimizin böyle söylemesine bir anlam veremeyen sahâbe şaşkınlıkla,
— Ey Allah’ın Resulü, biz senin kardeşlerin değil miyiz, diye sordular. Efendimiz:
— Hayır, aksine siz benim ashabımsınız, dostlarımsınız. Kardeşlerimse benden sonra gelecekler, beni görmedikleri hâlde bana inanacaklar. Ümmetimden en çok sevdiğim topluluk, benden sonra gelip de ailesini ve malını feda etme pahasına beni görmeyi arzulayanlardır. Hepinizden önce Kevser Havuzu’nun başına varıp bekleyeceğim, buyurdu. Bu sefer,
— Ümmetinden henüz gelmemiş olanları nasıl tanıyacaksınız, ey Allah’ın Resulü, diye sordular. Peygamber Efendimiz,
— Bir adamın, alnı ve ayakları beyaz bir atı olduğunu düşünün. Adam atını, tamamı simsiyah bir at sürüsü içinde bulamaz mı? diye sordu. Sahâbe:
— Evet, bulur, ey Allah’ın Resulü, dediler. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz şöyle buyurdu:
— İşte onlar da abdestten dolayı yüzleri, el ve ayakları parlıyor olarak gelecekler. Ben önceden gidip havuzumun başında ikram etmek için onları bekleyeceğim.
Nereden aklıma geldi ne alaka bilmiyom, öyle günlük bilgi dozu olsun:
Fatma, kocası Hz. Ali’yi görünce o sırada pişirmekte olduğu helvaya şaşkınlıkla elini daldırır ve karıştırmaya başlar. Kocası, durumu fark edince Fatma’nın elini tencereden çıkartır. Fatma’nın eli, yüzyıllardır sahiplerine şans getirdiğine ve onlara sabır ve sadakat erdemleri verdiğine inanılan bir tılsım haline gelir.
Bu nesne genellikle
🍀
Anlamını bilmediğim bir dilde yazılmış kitap gibi şu dünya. Resimlerine bakarak içeriği çözmeye çalışmak yoruyor beni.
Dünyaya ne kadar muhtaç olursam, ondan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyor.
Kabuğuma öyle bir çekilmişim ki beni doğrudan ilgilendiren şeyler bile ilgimi çekmiyor artık. Belki de insanların duyarsızlığı yalnızlığa itiyor beni. Zira insanlar muhatabını çözemedikleri zaman önyargılarını kullanıyorlar.
Hayatımın hiçbir döneminde inancımın onaylamadığı bir işe yeltenmedim. Sonuna vâkıf olamadığım duyguları, irademin önüne geçirmedim. İnsan yaratılış amacından sapınca kendini bataklıkta bulur. Kevser ırmağında serinlemek varken, Cehennem ateşinde yanmaya değer mi? Caiz olmayan bir ısrarın sonu hüsrandır.
Geçmişe dönüp baktığımda kendimi nice kez hiçe saymışım. Ne acı ki bunu sadece ben biliyorum. Kimse kimsenin hikayesini bilmiyor ama nedense benim kaderimi onlar yazmış gibi davranıyorlar.
Yıldırım Kerem Çambel