Belkide küçük bir umuttu benimkisi
Yıllar sonra yeniden sevebilme hissi
Duygularımın yoğunlaştığı aşk belirtisi
Tekrardan birine hoş geldin diyebilme cesareti
Mutluluğun adresine gidiyorum
Huzur bulduğum kalbe
Aşk dolu yüreğe
Benimle bir ömür yaşayacak gerçek sevene
O duyguyu hissettiğin anda
Kopar içinde bir fırtına
Şarkılar söylersin yana yakıla
Şiirler yazarsın mutluluk adına
Son sözü söylersin yürekten
Seni seviyorum anlasana…
(ÖNER AKÇA)
"Deli olmak ne demek, bilmiyorum," diye fısıldadı. "Ama deli olmadığımı biliyorum. Başarısız bir intihar girişimi benimkisi, hepsi bu. Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir. Şizofrenler, psikopatlar, manyaklar. Yani, başkalarından farklı olanlar."
Güvendiğim dağlara kar yağmış falan değil
Derinden bir düş kırıklığı benimkisi..
İsmet Özel
17.30
Benden habersiz geçirdiğin bir gün daha
Seni bekleyişlerimden
Çoçukca kaçamak bakışlarımdan
Her an her söze küsmelerimden
Habersiz geçen bir gün daha
Aynı şehirde yaşamanın
Aynı gökyüzüne bakmanın
Aynı rüzgara sahip olmanın
Verdiği mutluluğu tatmadığın bir gün daha
Parmağının dokunduğu kağıtları
Nefes aldığın odaları
Yan yana olduğumuz
Cansız bir kalpmiş benimkisi.
Sayfa 461
Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı? (Ölüm adil mi, haklı mı Acem şair!)
Bazı duygular yardır, bazı duygular yara.
Bazı kitaplar acı verirken, bazıları merhem olur derde.
İlber Ortaylı'nın söyleşi türünde bir eserine başlamışken denk geldim bu kitaba. Okuyamayacak kadar yorgun ve durgundum. Her zaman derim "şiirler ruhu dinlendirir," diye. Ruhumu dinlendiren, okumaya yeniden ısıtan bir kitap oldu benim için
Ezilmiş bir çocukluk benimkisi
Yanlışlıklar içinde doğruları sorgulamak cahilliğiydi benimkisi...