Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Bennur Karakaş

Şüphe insanın içini kemiren bir kurt doktor, çürütene kadar kemirir; sonra sen o pis kokuyu karşındakinden geliyor sanırsın.
Reklam
Eğer güzel ama kitap okumayan biri olduğu ortaya çıksaydı ne yapardım?
Sayfa 181Kitabı okudu
Bilgi güçtü ve bu noktada artık bildiklerim bana yetmiyordu.
Sayfa 180Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Hayatımızdaki insanların bize bir ders vermek için var olduğundan şüphelenirdim her zaman.
Sayfa 172Kitabı okudu
Sadece sığ insanlar bir duygudan kurtulmak için yılların geçmesine ihtiyaç duyar. Kendisinin efendisi olan bir insan kederi de, bir zevki keşfettiği kolaylıkla sona erdirebilir.
Reklam
Karnımın içinde bir şeyler kaynıyor sanki,asitli bir şeyler.Arasında koşuştuğumuz ekinler gibi yarılıyor içim. Ölmek ne bilmiyorum.Merak da etmedim hiç.Yani iyi kötü bir fikrim var aslında, tam olarak ayrıntısını bilmiyorum ama.Tatil gibi bir şey sanıyorum onu, taşınmak gibi, kesin bir şey. Onu bir daha göremeyeceğimi biliyorum yine de fakat. Bu kadar ani olmasına, böyle habersizce kaçar gibi olmasına üzülüyorum sonra, bozuluyorum biraz.Çağırsaydı ben de gelirdim belki?
Ekinlere gidiyoruz koşmaya, koşmak demiyoruz biz ama. Yüzmek diyoruz, deniz yeşil bize.
Hayatın gerçek trajedileri çoğu zaman o kadar muğlak bir şekilde gerçekleşir ki kaba şiddetleri, mutlak tutarsızlıkları, anlamdan yoksun oluşlarının gülünçlüğü, zarafetten bütünüyle yoksun olmalarıyla acıtırlar insanı.
Reklam
…insanlara nasıl konuşacakları öğretilse pek iyi olurdu. Dil sahip olduğumuz en iyi araçtır, hem düşünceyi ortaya çıkarmak hem de saklamak için; konuşmak başlı başına bir tür ruhani harekettir ve karşılıklı konuşma, sanatların en latifidir.
Zeki insanlar zalimdir. Aptal insanlar ise canavarcasına zalimdir.
Hala yanan yağ lambamdan dolayı azarlamaya gelirken gardiyanın kauçuk ayakkabılarından çıkan yumuşak ayak seslerini şimdiden duyuyorum. Sanki sıradan bir kul ölüme mahkum birini paylayabilirmiş gibi!
“... bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil... İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile... Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki etrafımda küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Taşıp dökülecek kadar kendi kendimi doyurduğumu hissediyorum.”
“Kalbim ona binlerce kez veda etmeye çalıştı ama o, beni farketmedi.”
42 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.