Sen bir çocuksun, annen sinirden bir de sevinçten doğurdu seni
yırtılan ipek sesiyle;
Bir çocuksun sen, bedeviler gibi ezberindeki şiirlerle bulmak
zorundasın çölde yitirdiğin yolu; yeryüzü şenliğinin azımsanamaz
bir parçasıdır yaktığın ateş, kıvrıldığın dönemeç, açtığın şemsiye,
kucakladığın yaşlı ağaç; iyi bir çocuksun; tuhaf
Bıkkınlığıma yazıyorum bu geceyi
ağır paslı bir tren ölüsü çöküyor şehrin yayalığına
küçük küçük birikiyoruz kendimize,
Oysa henüz masum olabilmek lazım,
yanlışlık ve yalnızlıklar kadar..
tutamıyorum artık seni damarlarımda,
seni ve bu kenti.
oysa mavi siren seslerinde bir ağıt gibiyim neşesiz,
kömür tozuna yaşlanmış ellerle,
paslı ve bir
Hep kaldıkları yerden devam ediyorlar adeta.Uzun bir dünya hayatından ölerek buralara gelmiş üç ahiret insanı gibiler.Davaları bitmiş.Hükümleri kesinleşmiş.
Sınanmaları artık gerekli olmayan üç berzah ehli.Daha çok,duygu bahşedilmiş hayvanlara benziyorlar.Utanan,kızdıran,esneyen,şakacı büyükbaş hayvanlar gibiler.Ahlak onlar için halledilmiş bir konu.Kompartımanın ortasına sıçabilirler.Bu onlar için midelerinin ekşimesiyle aynı.Utana utana bu hale gelmişler.Öğrenilen bir ahlak dışılık var muamelelerinde.
Sayfa 72Kitabı okudu
Nasılki bu yaz ve güzün âhiri kıştır. Öyle de, gençlik yazı ve ihtiyarlık güzünün arkası kabir ve berzah kışıdır.
Sayfa 16 - Envar
Burkulmuş altın hali güneşin
Evet sevgilim, vücutlarımızın arasında binbir titizlikle kurduğumuz berzah, coğrafya anlamından taşmakta ve mimari bir olanak halinde uzamakta şimdi
Yarının çocuklarına,
yırtılan ipek sesiyle.
Sayfa 41 - YKY
Mimari bir olanak.
Evet sevgilim, vücutlarımızın arasında binbir titizlikle kurduğumuz berzah, coğrafya anlamından taşmakta ve mimari bir olanak halinde uzamakta şimdi.
Sayfa 92 - Yapı Kredi Yayınları, 65. baskı, 2016Kitabı okudu