İki tarafımda vahşileşmiş ağaçlar ve artık tümsek halini almış eski çiçek tarhları vardı... Kuru bir havuzun kenarında devrilmiş mermer saksılar duruyordu. Ve onların arasında nasılsa kalmış olan beyaz bir kasımpatı, buraları örten siyah perdenin üzerinde geçmişi görmek için bırakılmış bir delik gibiydi.
XLI
Beyaz mendiller vardı havada
Çalgılı gemiler balkonlarda açık saçık
Bir kız vardı yok gibi öyle güzel
Ne yerde ne gökte belki tuzda
Acısında ekmeğin dilim dilim buğusunda
Kendine göre evlerin damı çatanası
Bacaların şakırtısında akşam akşam
Saksılar sedirler tahtaların güvercini
Otursa kısa çoraplarını çekse dilenmese
Beş çocuk anası el
Eciş bücüş maydanoz bahçeleri
Düğümlü balıkları bekleyişin
Uzun etme iki gözüm biraz da bize uğra
Bu lambanın karpuzu benim işte
Benim işte bu testi
Benim işte bu soysuz sevdaların musluğu
Sayfa 227 - Perçemli Sokak - Birinci Basım: Kasım, 1956, İstanbul, Yeditepe YayınlarıKitabı okudu
Beyaz çiçekler diktim kokulu saksılara arsızca.
Evi olmaz çiçeklerin saksılar da tutmayınca.
Arsız da olsa tutmuyor çiçekler saksılarda kendi toprağı olmayınca.
Öyle büyülü bir yerdi ki burası insan elinden çıktığına inanmak çok güçtü. En başta ürkütücü başlayan kayık yolculuğu şimdi büyülüyordu adeta. Nehrin üzerine kurulmuş köprülerin kenarlarında taştan yapılmış saksılar ve içlerinde türlü renklerde eşsiz çiçekler, taş evlerin duvarlarına sarılmış mor salkımlar hanımelleri ve daha nice sarmaşıklar. Sokak aralarında uçuşan mavi renkli kelebekler ve beyaz güvercinler...
-1. Bölüm- Hasankeyf Parvan
Hava sisli,
Sisli olduğu denli, yorgun ve bitkindir Hubli, yarı baygın…
Bir savaştan dönmededir, bırakarak belleğini savaş meydanlarında…
Fil de Hubli gibi yaralı bereli,
Taşımaktadır yine de ölgün sahibini…
Su deposunda donuk yıldızlar,
mühürlü bir odadaki ayna gibi
eski avlunun ortasında duran depoda.
Güvercin konuyor çevresine.
Boş beyaz saksılar
sınırını çiziyor ayışığının.
Sessizce bir türkü söylüyoruz
içimizde bir yaraya bakarak.
I Benzerlikler
Sayfa 144 - Kırmızı Kedi Yayınevi
Şu evim bir olsun, o zaman oymalı, nakışlı, rengarenk saksılar alıp içine allı morlu menekşeler, beyaz sardunyalar, manolyalar, zambaklar, mis gibi fesleğenler ekicem. Her çiçeğime sevdiklerimin isimleri ile seslenicem. Hele birde kendime göre ufacık bir sera yaptım mı dünyanın en mutlu Gülbeşekeri ben olurum işte.
Benzerlikler
...
Boş beyaz saksılar
sınırını çiziyor ayışığının.
Sessizce bir türkü söylüyoruz
içimizde bir yaraya bakarak.
Sayfa 134 - Can
