Birgül OĞUZ – Hah
Birgül Oğuz, şimdiye kadar 2 kitap yazmış. Bence daha fazla yazmalı. Durmadan yazsa yeridir. Cümleleri çok düşündürücü. Öykü okumayı pek sevdiğim söylenemez fakat Birgül Oğuz’un kalemini çok sevdim ve takdir ettim. Şiirsel bir dille oldukça güzel bir öykü kitabı ortaya koymuş.. Okumalı ve kararınızı vermelisiniz.. 2014 Avrupa Birliği Edebiyat Ödülü’ne de layık görülmüş.
Kitap, 12 Eylül günlerinde, gidenin ardındaki (baba) dolmaz boşluğu, kalanların yaşam korkularını ve yaşadıklarını yerinde cümleler ile anlatmış. Acındırmadan çok harika kelimeler ile okuyucunun bamteline dokunmuş.. Fakat sadece bu konuları kişiselleştirmemiş, genele dokunarak yazmış. Kimseye yakıştırmadığımız, tutamadığımız YAS aslında ortaktır.. Hepimizindir.. Ve layıkıyla yaşanmalıdır, yasaklanmadan.. Aslında bu kitap bir nevi “Tutulmamış yasa ağıt” niteliğinde..
Alıntılar;
• “Bilmezler ki gölge, ağacın yere düşen düşüncesidir.”
• "Çünkü onlar 'annelerini erken, babalarını ölümlerine yakın seviyor'..”
• “Anımsamanın ilk hecesi ah, ikincisi vah..”
• “Şuur ki cana acıdır, ben şuuru canıma tattırmadım. Ben tenha, dünyanın uzağıyım.”
Hah kolay bir kitap kesinlikle değil.. Okurken sessizlik en güçlü silah bence..
Herkese keyifli okumalar...
Not: Birgül OĞUZ aynı zamanda kelime sihirbazı şairimiz Birhan KESKİN’in okunmasını tavsiye ettiği bir kalemdir. İlgilenenlere duyurulur
