Bi Poşet Kitap
@biposetkitap
143 okur puanı
Mayıs 2015 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Annem hakkında bilmediğim onca şeye rağmen, emin olduğum tek şey, eğer yaşasaydı hayatımın farklı olacağıydı. Babam daha çok güler, daha az eğitmen gibi davranır ve daha çok ebeveyn olurdu. Callie daha az kederli ve daha çok neşeli olurdu. Hepimiz eksik, önemli bir parçayı sonsuza dek özleyeceğimize bir bütün olurduk.
Kaderin önceden çizilmişse, pamuklara sarmalanmış olmanın pek bir yararı olmazdı.
Çünkü anlamışlardı ki, dostluk ve sevgi uzaklarda, başka diyarlarda değil, insanın içinde, yüreğindedir. Ona ulaşabilmek için insan önce kendi içindeki Kral Lizer'i yenmelidir.
Sayfa 159Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çünkü öyle hatalı davranışlar içindeymişiz ki, gözlerimizin önündeki doğruları görmemek için elimizden ne gelirse yapmışız.
Sayfa 154Kitabı okudu
"Büyüyor" diye mırıldandı. "Küçük oğlum büyüyor ve ben, en gerçek dersleri kendi yüreğinden alabileceğini ona öğretebilecek miyim, bilmiyorum"
Sayfa 9Kitabı okudu
İnsan gönlünün dilediğini yapamayınca onlarca denklemi, tarihi, formülü ve böyle daha bir yığın saçmalığı ezberlemek zorunda kalıyordu işte.
Sayfa 9Kitabı okudu
Benim olmadığım hiçbir yer yoktu gidecek.
Sayfa 543Kitabı okudu
İnsanların gülümsemesi arttıkça haberler kötüleşiyordu.
Sayfa 496Kitabı okudu
Bay da Silva, olan biten her şeyi kitaplardan bir alıntıyla özdeşleştirir ve sanırım bu şekilde gerçek hayattan uzaklaşırdı.
Sayfa 372Kitabı okudu
Ayakkabı kutusunda şöyle yazıyor: "Edward Green: Azınlığın usta ayakkabıcısı." İşte bu, gerçekten de benim ayakkabım. Ben gerçek bir azınlık değil de neydim?
Sayfa 269Kitabı okudu
İkimiz de insanlar bize bakmadığında, bizi incelemediğinde her zamankinden daha mutlu olmuşuzdur.
Sayfa 261Kitabı okudu
Hayatımı izah edebilmek için asla doğru kelimelerim olmadı ve şimdi kendi hikayemi anlatmaya başladığım şu anlarda buna şiddetle ihtiyacım var. Oturduğum yerden seyretmiyorum hayatı artık. Bu andan itibaren anlatacağım her şeyin bir parçası olacağım.
Sayfa 251Kitabı okudu
On üç yaşındaki bir kalp böyle hissetmemeliydi.
"Kuşkusuz devletin mahkemesi bu tip olayları benden daha sert değerlendiriyor; onun görevi genel ahlak kurallarını ve gelenekleri acımasızca korumaktır; bu da onun insanları affetmesini değil, yargılamasını gerektiriyor. Kaldı ki resmi kimliği olmayan ben, neden bir savcının rolünü üstleneyim ki: Ben savunmayı tercih ediyorum. İnsanları yargılamaktan değil, anlamaya çalışmaktan zevk alıyorum. "
Sayfa 23Kitabı okudu
