Çanak çömlek deyip geçme :)
Çömlekçiliğin icadı :
İnsanlar hayatlarında ilk kez su geçirmeyen, istenilen her biçimde kaplara sahip oldular. Yiyecekleri kaynatma, pişirme ya da buğulama gibi yeni bir olanağa kavuşunca, daha önce yararlanmaları güç olan pek çok besin kaynağından yararlanmaya başladılar: Bir ateşin üzerinde pişirildiğinde yanan ya da suyunu kaybeden yapraklı
sebzelerden; artık kolayca kabukları açılabilen kabuklu deniz hayvanlarından; şimdi artık suya yatırılarak acısı çıkartılan meşe palamutu ve atkestanesi gibi zehirli ya da acı ama besleyici yiyeceklerden yararlanıyorlardı. Kaynatılmış yumuşak yiyeceklerle küçük çocuklar beslenebilirdi, bu da çocukların daha erken sütten kesilmesine ve annelerinin daha kısa aralıklarla çocuk doğurmasına olanak veriyordu. Okuma yazması olmayan toplum- larda bilgi deposu olan, dişsiz yaşlıların beslenmesi ve daha uzun yaşaması mümkündü. Çömlekçiliğin bütün bu önemli sonuçları bir nüfus patlamasını tetikledi, Japonya'nın nüfusu birkaç binden çeyrek milyona çıktı.
"Size söyleyeceklerimi bana Cibril öğretti":
Hz. Ali anlatır: Allah Resûlü, kızı Fâtıma'yı benimle nikâhlanırken ona çeyiz olarak bir kadife kumaş, içi hurma lifi ile doldurulmuş bir yastık, bir el değirmeni, bir su kabı ve iki de çömlek kabı vermişti. Bir gün Fâtıma'ya dedim ki: "Kuyudan su çektim göğsüm ağrıdı. Allah, babana birçok esir ihsan etti. Gidip de bizim için bir
Sayfa 334Kitabı okudu
More'nin Ütopyasının bazı özellikleri
Adada elli dört kent bulunuyor, bunların hepsi
çok geniş ve muhteşem. Dilleri, adetleri, kurumları
ve yasaları birbirinin aynısı.
Her bir çiftlik evinde kadını erkeği en az kırk kişi yaşar,
ayrıca boğaz tokluğuna çalışan iki de köle.
Evin hanımı ve beyi bütün ev halkından sorumludur,
bunlar gayet ağırbaşlı ve olgun insanlardır.
özel mülkiyet
Çiçekleri ekip biçen adam hakkında pek çok iyi şey söylenmiştir. Çömlekçi adam, eli makaslı olandan daha insaniyetlidir. Su ve güneş ışığıyla ilgili endişelerini, parazitlere olan düşmanlığını, don tehlikesinden korkuşunu, filizlerin yavaş gelişmesinden duyduğu endişeyi, yapraklar ışıldadığında duyduğu sevinci mutlulukla izledik. Doğu' da çiçekçilik sanatı çok eskiye dayanır, şairler sevdikleri çiçeklerden hikayelerinde ve şarkıların da mutlaka bahsetmiştir. Tang ve Sung hanedanlıkları döneminde seramik sanatının gelişmesiyle çiçek koymak için çömlek değil de değerli kapların yapıldığını duymuştuk. Bir görevliye her çiçekle tek tek ilgilenmesi ve yapraklarını tavşan tüyünden yapılan yumuşak fırçalarla yıkaması söylenmiştir. Yuenchunlang'ın kaleme aldığı Pingtse' de şakayığın düzgün giyimli yakışıklı biri tarafından yıkanması, kış eriğinin solgun ve zayıfbir rahip tarafından sulanması gerektiği yazılmıştır.
Bir çanak, bir su testisi, bir el değirmeni, içi hurma lifi ile dolu bir yastık, bir yatak ve bir çömlek. İşte yeni gelinin eşyaları evinde.
