“…Gençliğim Allah’sız bir çölde akıp giden başıboş bir ırmaktı…”
Sayfa 37
Onun acısı her geçen gün daha da kabaran, taşkınlaşan bir ırmaktı.
Sayfa 17Kitabı okudu
Gençliğim,
Allahsız bir çölde akıp giden başıboş bir ırmaktı.
Gençliğim allahsız bir çölde akıp giden başıboş bir ırmaktı...
Sayfa 37 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ölüm hiçbir şeydi ve onun kafasında ne bir hayali ne de korkusu vardı. Ama yaşamak rüzgarda, bir tepenin kenarında uçuşan bir buğday tarlasıydı. Yaşamak gökyüzünde bir şahindi. Yaşamak buğdayın savrulduğu, samanın uçuştuğu bir harmanın tozu içindeki bir testi suydu. Yaşamak bacaklarının arasındaki bir attı, bacağının altındaki karabinaydı, bir tepeydi, bir vadiydi, kenarında ağaçlarla bir ırmaktı, vadinin en uzak yeri ve tepelerin ötesiydi.
Haklıydı Hazret-i Mevlâna, dünya bir ırmaktı, biz bu ırmaktan dışarıdaydık aslında ve ırmağa düşen sadece gölgemizdi.
Sayfa 510 - Timaş Yayınları (PDF)Kitabı okudu
Biz yürüdükçe
çağıldayan bir ırmaktı hayat
Sayfa 33 - PDFKitabı okudu
o gece
O gece ne kadar güzeldi mehtap
Gönülden fışkıran nağmeler gibi.
Ruhumu yıkayan bir seldi mehtap
En tatlı ilk ve son buseler gibi.
O gece o müthiş deniz durgundu,
Ömründe susmayan rüzgar yorgundu,
En kara gönüller aya vurgundu
Sayfa 48 - Ötüken
Gençliğim Allahsız bir çölde akıp giden başıboş bir ırmaktı…
Sayfa 37Kitabı okuyor