Gazze için bir şey yapamıyor olmanın aczinden daha kötü bir şey varsa, o herhalde Gazze’yi hatırında bile tutamamak olmalı! “Gazze’yi Unutmayın!” çağrısını her duyduğumuzda utanmalı, yerin dibine girmeliyiz. Hiç değilse içimizden canhıraş bir itiraz yükselmeli ve “Nasıl unutabiliriz ki!” diyerek ayağa kalkmalıyız.
Gökhan Özcan
Liste Oluşturma İletisi - Zor Okunan Kitaplar
Bir gece uyur uyanık Umur’u gördüğünü sandı. Karşılıklı konuşmuşlardı tüm gece. “Bensiz devam etmenin yolunu bulmalısın; çünkü sen hala hayattasın.” demişti Umur, Mavi'ye. Mavi ne kadar itiraz ederse etsin hep aynı şeyleri söylüyordu sevgilisi. Sabah uyandığında rüyasında ağladığını anlamıştı. İçinden mırıldanmaya başlamıştı “Hadi gel… hadi gel ay karanlık…” şarkısını. Bundan sonraki hayatı hep özemle geçecekti anlamıştı Mavi. İçi biraz olsun soğumuştu artık. Şarkılar ve şiirler eşlik ediyordu yalnızlığına. Biraz daha iyi hissediyordu iz bırakan cümlelerle ama kendi yarası gitti izi kaldı geriye.
