Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
Olmak istediğimiz kişi ile olduğumuz kişi arasındaki mücadele..
Yaşamının her evresini sefaletle geçiren yazarın kumar sorunu vardı ve biriken borçlarını kapatmak için kitap yazmak zorundaydı. Toplumsal olaylar konusunda sessiz kalmak istemez, reform isteyen halkın yanında olmayı tercih ederdi. Bunun üzerine Rusya'nın Avrupa ülkelerine nazaran hiç gelişmediğini düşünen bir grup aydın yeni bir reform
küçük işleri iyi, doğru yapmak için yaşamak.
Kitaba ilk başladığımda çok etkilendiğimi düşünmüştüm, kitap başlamadan önce Pınar Kür'ün de dediği gibi farklı bir yazın tekniği kullanmıştı ve tüm kitap boyunca beni sürdürmeye iten tek şey bu teknikti. Öyle ki kitabın konusunu hiç beğenmemiştim hele ana karakteri. Nefret etmiştim ondan, sonuna kadar da nefret ettim saftı, aptaldı ama seviliyordu. Hem de saf ve aptal olmayan kişiler tarafından. Onu seven her kişiyi de seviyordu, ayrı ayrı onlara birer sayfa açarak hepsini aynı anda seviyor aynı anda istiyordu, sırayla hepsiyle çıktı ve yine de hepsi onu hoşgörüyle karşıladı. Onun olmasa da etrafındaki kişilerin hayat hakkında, yaşam hakkında o hakkında bu hakkında öznel fikirleri vardı. Amaçları, sebepleri vardı, en çok da Özer'in, Semranın hiç anlamadığı fikirleri vardı onun Semra'nın anlamayıp hep karşı çıktığı. Özer o kadar anlaşılmadı ki ve o kadar çok uğraştı ki kendini anlatmaya. Gitti. Semra onu 2 yıl bekledi, herkes öldüğünü söylediği halde bekledi. Özer'in anlaşılmak için gittiğini, geleceğini düşünerek bekledi. Ve her şeyi kendi de daha iyi anlamak için yazdı. Yazdığı şey bu kitaptı. En son bir kez daha okudu yazarken okuduklarını ve o zaman anladı. O zaman öldü bütün anıları. O zaman bir ölünün evinde bir ölüyle yaşamaya başladı. Ama o ölmeyecekti çünkü Özer'in düşüncelerinin karşılığı aslında ne kadar küçük olursa olsun her şey çirkin bir aldatmaca gibi de görünse en azından çirkin değil de güzel bir aldatmaca olabileceğiydi ve ona inanarak yaşadı Semra. Aynı zamanda da korkarak.
YÜCE RUH BİZİM BABAMIZDIR VE TOPRAK DA ANNEMİZ.
Toprak, hayvanlar ve yaşadıkları bölgeyi oluşturan şeyler hakkında, Kızılderililer daima saygıyla konuşurlardı. Kendi isteklerini çevrelerine zorla kabul ettirmeyi doğru bulamazlardı. Yaşamlarının anlamını, birbirleriyle ve yaşadıkları çevreyle olan ilişkileri belirliyordu bunlar da anılarla bir derinlik ve güç kazanıyordu.
"Biz çekirgeler
Thomas Bernhard otobiyografisinin 3. kitabı #nefesbirkarar
Hayatındaki en önemli insan olan büyükbabasının hastaneye yatmasıyla kendisini de hastanede bulmuştur. Tüm gücüyle çalıştığı Kiler’de kendisi de ağır bir hastalığa yakalanmıştır. Ve bu reaksiyonu da büyükbabasının rahatsızlığıyla vermiş oldu. 18 yaşında adına ölüm koğuşu dediği hastane odasında ölümle ve sayısız ölüyle verdiği fiziksel ve psikolojik savaşa, büyükbabasını kaybedişine ve bu ağır travmalardan sonra büyükbabasının söylediklerine tutunarak ayağa kalkıyor. Annesiyle ilk kez iletişim kuruyor. “Olası iki yoldan birine gitme kararını verecek olan kişi bendim. Ölümü seçmek kolaydı. Yaşamı seçmenin avantajı ise karar mercii olmaktı.” diyerek o bir nefeste aldığı karardı yaşamak, sadece kendi olma isteği ve mücadelesi.
Sıradaki kitabı ise sabırsızlıkla okunmayı bekliyor.
