Her şeyin geçici olduğu, er ya da geç bir gün zaten terk edileceğimiz ölümlü bir dünyada üstelik arkamızda sadece bir parça et,kemik,ter ve tuz bırakıp gideceğimiz bir yerde kibre kapılmak,böbürlenmek ,kendini üstün görmek,ayrıcalıklı kılmak, alkışlanma ve övülmeye telaşına düşmek fazlasıyla gülünç değil mi?