İSMAİL HAKKI YILANLIOĞLU BÖYLEDİR İŞTE!
İsmail Hakkı Yılanlıoğlu da ebedî âleme göçtü. Bir yüce dağımız daha devrildi. Cenaze namazını, Kastamonu'nun o meşhur Nasrullah Camii'nde "Er kişi niyetine" kıldık. İsmail Hakkı Yılanlıoğlu dünyaya "er kişi" olarak geldi. Yetmiş dört yıllık ömrünü tam bir "er kişi" olarak tamamladı. Ve gönül kubbemize tam bir
Sayfa 134 - Yakın Plan Yayınları
Geçen gün bir öğle vapurunda tek ve tenha oturup esnerken başımı kaldırdım, gözüm cesamet, azamet ve hat itibarıyla şimdiye kadar gördüklerimden daha mühim bir levhaya ilişti. Salonun ortasında sarkıp duran bu cesim tabelada aynen şöyle yazıyordu:
Bir Rica Yere Tükürmeyiniz
Hem sıhhat-i umumiyeye muzırdır, hem de yanınızdaki yolcu
Sayfa 189Kitabı okudu
Bir "Cıs" Meselesi
Kalpaktan damlayan kar suyunun sobanın üstüne düşüp "Cıs" diye bağırması kadardı, anlıktı sanki her şey...
Öyle hızlı bitti ki kitap, daha çok öykü olsun daha çok okuyayım dedim içimden.
Yıl 2015 bizler sitenin ilklerindenken benim için 1000Kitap kazancı, sitenin bana kattığı en değerli insanlardan biri 
Hakan Sülün .
Varlık Dergisi'nde
Biraderim için. :D
Şartlara her iki tarafça da riayet edildiğini, başka bir tabirle, barışın tatbikatının olumlu bir netice verdiğini gösteren vesikalar da vardır. Örneğin, II. Ramses'in Mira beyine yazdığı bir mektupta: "Biz biraderimle yemin ettik. Ben, ona karşı sana yardım edemem" denilmektedir. III. Hattuşili de, Babil kralı Kadaşman-Enlil'e yazmış olduğu bir mektupta: Mısır kralı ve ben kardeş olduk ve şu kararı verdik: Biz kardeşiz ve bunun için bir düşmana karşı müştereken savaşacağız ve bir dosta karşı müştereken dost olacağız"
Sayfa 131Kitabı okudu
Ah - Başar Başaran
Biz ne dünya savaşı gördük ne de dev ideallerimiz için yaşamlarımızdan vazgeçtik. Başımıza gelen yenilikleri savuşturmaya çalışmakla geçti zaman. Aşkı, kavgayı ve sanatı duyduklarımızla bildik. Tanrı terk etti bizi dedi Nietzsche, acıtacak kadar haklıydı. Kulağımı dayadım da bir yirmi sene yer kabuğuna tek ayak sesi gelmedi. Dağlara kar yağdı, denizlere ay ışığı, hepsi aşksız gün batımları gibi ziyan oldu. Biz ne kalemin hakkını verebildik ne çekicin ne tüfeğin. Kartvizite kesti dünya paranın etrafında döndü. Ak tolgalı beylerbeyleri haykırmadı, hiçbir şehri kuşatmadık, burçlardan üstümüze kızgın yağlar akmadı. Sarıkamış'a kayağa, Viyana'ya turla gittik. Haçlı olup da yanlış bir Tanrı'nın buyruğunda çöllerde seraplar bile görmedik. Kendimizle savaşırken biraderim nezle olduk anlayacağın. Zayıflamış kullanılmamaktan yüreğimiz, farkında olmadan gider olduk. O yüzden şu sararmış sayfada okuduğun, sana karşı duyduğum bir mahcubiyettir kuşağıma dair.
