''Milyon kere ölmüşüm ben
inanıp bekleyerek.
Odanın birinde tavandaki çatlaklara bakarak,
telefon bekleyerek, bir mektup, bir kapı çalışı, bir ses, bir nefes.''
Hangi çiçek, diğerini “sarı açtı” diye ayıplar?
Hangi kuş, “farklı ötünce” diğerine yasak koyar?
Derisinden, dilinden ötürü öldürülüyor insanlar.
Ah insanlar! Her şeyi bulup kendini bulamayanlar…