Toprak Ana, erkekleri askere alınan Kırgız köyünde,geride kalanların yaşadıkları sıkıntıları anlatıyor. Bir savaş neleri getirir ve neleri götürür en çok bunu öğreniyoruz.
Toprağın şahitlik etmediği hiçbir yüzyıl yoktur. Biz unutsak bile Toprak Ana unutmaz yaşananları. İşte kitap ilk olarak bunu anlatıyor. İyi ya da kötü olan ne varsa toprağın içinde saklı. Savaş yıllarında genç yaşlı demeden herkes askere gidince geride kalanların, en çok da kadınların mücadelesini görüyoruz. Erkekler cephede savaş verirken kadınlar da toprakta veriyor o savaşı. Sabretmeyi , umutla beklemeyi , sorumluluk almayı, acıya direnmeyi hissediyoruz. Kitabın birden fazla verdiği mesaj var. Hepsi de bu duygularda gizli. Bence en önemli şey bu hisleri okuyucuya geçirebilmek. Toprak Ana bunu çok büyük ustalıkla sergiliyor. Okurken yüzünüzde bazen gülümseme olsa da bazen içinizden ağlamak gelebiliyor. Toplumsal gerçekliği bu kadar şeffaflıkla gösterebilen eser , kesinlikle tavsiyemdir. Herkese şimdiden keyifli okumalar dilerim.
"Bu dünyadan insanlar göçüp gider ama yaptıkları iyi şeyler kalır."
"Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla,çevremizle,çevremizdekilere karşı davranışlarımızla doğrudan doğruya orantılıdır. Mutluluk, ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor. "
