VAROLUŞÇULUK, Jean Paul Sartre (Kitap İncelemesi)
Nobel ödülünü (1964) reddeden ilk kişi olan 
Jean-Paul Sartre (1905-1980) sadece Nobel ödülünü değil diğer resmi kuruluşlardan kendisine layık görülen tüm ödülleri de reddetmiştir. O, ilkelerini ve felsefi doktrinlerini sadece ortaya koymakla kalmamış kendi hayatının zeminine de bilakis uygulamış ve uygulatma çabasına girmiş, ilkeli ve saygın bir
BİR GARİP YOLCU - BOZKIRIN TEZENESİ NEŞET ERTAŞ
Dünyanın yalandan yüzüne güldüğü bir güneşin öyküsüdür bu. 
Sinan Yağmur ’un usta kaleminden bir garip adamın hikâyesi. Çocukluk ve gençlik dönemlerinde yaşadığı şehirde henüz adı sanı duyulmaz iken sonradan ismi dünyanın her yerinde duyulan, UNESCO tarafından ‘Evrensel Müzik Değeri olarak kabul edilen, zorlu günlerden geçip, adım adım yükseldiği
Kitap yorumum
Adam kitabının yorumuyla sizlerleyim. Yılmaz Özdil, bu kitabında dönemin; siyasetçi, yazar, aktör ve sporcuları, önemli isimlerin hayatlarına dair bilinmeyenleri anlatmaktadır. Yılmaz Özdil, gazetede yazdığı köşe yazılarını ve kısa bir biyografiyle önemli isimlerin hayatlarına ışık tutuyor.
Adam kitabından bahdecek olursam; Dönemin tanımış isimlerinden; Mustafa Kemal Atatürk, İsmet İnönü, Süleyman Demirel, Bülent Ecevit, Rauf Denktaş ve Neşet Ertaş... Hayatları ve Yılmaz Özdil'in bu isimler hakkında yazdığı makaleler okuyucuya aktarılmakta.
Bozkırın Tezenesi Neşet Ertaş'ın, Abdal Geleneği'ninsın temsilcisi olduğu, gurbette uzun yıllar kaldığından bahsediliyor. İlk kez saz çalmayı babası Muharrem Ertaş'tan öğrendiği anlatılıyor. Neşet Ertaş, kişiliğiyle, duruşuyla, türküleriyle halkın gönlünde taht kurmuş bir isimdir. Halkın ozanı anılmaktadır. Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. Kitapla kalın dostlar
#ADAM kitabını benimle birlikte okuduğun için teşekkür ederim 
hilal Kurt Yeni kitaplarda görüşmek dileğiyle
#kitapyorumu #okudumbitti #kitaptanalıntıları #arkakapak #erdeminkitapligi #keşfet #keşfetteyiz #eşzamanlıokuma #adam #yılmazözdil #kırmızıkediyayınevi #sayfa505
BOZKIRIN TEZENESİ NEŞET BABA’NIN HİKAYESİ...
Bu kitap, çocuk ve gençlik dönemlerinde yaşadığı şehirde iki sokak ötesinde ismi bilinmezken, ismi kıtaları aşıp dünyaca bilinen ‘Son Ozan Neşet Ertaş’ın hikayesidir..
Sinan Yağmur’un kaleminden Neşet Ertaş’ı okudum. Yaşadığı zorlukları, neden halkın sanatçısı olduğunu, sanat hayatını, aşklarını, ölümüne kadar olanki süreci.
Bunun yanısıra hiç duymadığım ‘Abdallık’ nedir, neden ona ‘Abdal’ deniyor, bununla ilgili de bilgiler vardı..
Neşet Ertaş, kişilik olarak insanlığın vücuda şekil bulmuş haliydi. Halkın sevgisiyle asla şımarmamış, sağlam duruşlu, alçak gönüllü, cömert, ahlaklı bir sanatçıydı. Aşıktı Leylasına, sazına, vatanına..
Kendisinden severek dinlediğim türkülerin hikayelerini, kime niçin yazıldıklarını okudum. Çok ilginçti. Ve çok güzel tasvirleri var; örneğin ‘Sevmiyorsan ümit verme’, dememiş de, ‘Bir kuru hayale yeldirme beni’ demiş. İnceliğe bakar mısınız..
Ozanımızın hayat boyu çektiği yoksulluk, yokluk, hor görülmesi, acılar, vb gibi dertler onu yormuştur.
25 Eylül 2012’de kanserden hayatını kaybeden sanatçımız memleketi Kırşehir’de çok sevdiği babasının ayakucuna defnedilir..Mekanı cennet olsun.
Bizler onun şarkılarıyla büyüyen nesildik. O şarkıların nasıl hangi duyguyla, kime neden yazıldığını anlayabilmek için, bu kitabı okumanız, onun hayatını anlamanız gerekir..
Ve Sinan Yağmur , bu kitabı ancak o yazabilirdi. Anlaşılır ve abartısız. Keyifle okudum...
Zamanda Edebî Bir Seyahat: Derde Deva Randevu
‘’Derdin devası belki de aynı derdi üstlenmiş bir kişiyle buluşmakla belirir?’’ (s. 11)
1866 St. Peterburg’una gidip 
Fyodor Dostoyevski’nin sigarasını yaktıktan sonra onunla birlikte kumar masasına oturup aşktan, yalnızlıktan ve toplumsal problemlerden konuşmak ister misiniz?
Veya 1968’e gidip Bozkırın Tezenesi 
Neşet Ertaş’ın 3 ay cezaevinde kaldığı sırada
