instagram.com/reel/C6xBcnoCFY...
Çocukluğuma götürdü. Batı’ya yüzünü döndüğü zamanlardan kalan eski lâik Türkiye’yi görmek güzeldi. Tekrardan nefes aldığımı hissettim. Bu gurur ve güzel duygular için teşekkürler Sertab abla.
Arada Kalmış Bir Kitap
Mucizelerin bile inanacak birine ihtiyacı yok mu?..
Inceleme yazmayı düşünmüyordum:)
Ama yazar öyle bir yazmış ki.. dayanamadım.
Elim gitti,kalbim gitti,ruhum gitti , gönlüm gitti ..
gitti de gitti ..
Kitabın içeriğini yazmayacağım,okuyun sizin de kalbiniz erisin:)
Çok etkileyiciydi... elimden gelse daha ne kadar alıntılar paylaşırdım ama neyse:)
Bugün paylaştığım alıntı çokluğundan bütün takip kitap dostlarından helallik istiyorum:)
Cümleler içimi eritince ,yazar her cümlede kalbime dokununca benim tepkim de böyle oldu...
Kitap bitsin istemedim,o kadar güzeldi.
Kendimden çok şey buldum..Siz de eminim bulacaksınız..
Ha bu arada unutmadan!! çocuklarınıza, sevdiklerinize , aşkınıza bol bol dokunun e mi !!
Bu dünyadan usulca giderken onlara dokunarak sevginizi hissettirerek gidin.. Eğer yapmazsanız onları bu hayatta daima eksik bırakmış olacaksınız haberiniz olsun..
Kitabı herkese gönülden, yürekten tavsiye ediyorum..
Son olarak affınıza sığınarak yine bir alıntı paylaşayım:) Ama bu son haa:)
"Bir hayatım daha olsa, korkmadan dokunmak için yaşardım onu.
Bir keklik beslerdim ellerimle, varsın uçsun sonunda. Bir çiçek büyütürdüm, varsın solsun sonunda.
Bir omuz ısıtırdım, varsın gitsin sonunda. Dokunurdum. Ben eriyene dek, o eriyene dek, biz hiçleşip karışıncaya dek bu derin boşluğa, dokunurdum. Ama yok bir hayatım daha.
Bir hayat daha yok.
Yok..."
Sakın geç kalmayın...Dokunun kalplerine!!
Sevgili yazarımız 
Nermin Yıldırım 'a gönül dolusu selam olsun..Iyi ki yazmış,nolur yazmaya devam etsin..
Okur olarak tüm samimiyetimle söylüyorum,bana inanılmaz duygular yaşattığı için sevgili yazarımıza müteşekkirim..
Herkese keyifli okumalar dilerim..
Dudaklanmın arasından hafif bir inleme yükseldi. Elin, diye emretti. Tam zamanında elimi ağzıma götürdüm ve gelirken parmağımı ısırmaya devam ettim. Havai fişeklerin arasında gelmeye devam ediyordum. Bu muhteşemdi. Ama doymamıştım. Daha fazlasını istiyordum. Onu istiyordum. Onu doğru eğildim ve çılgınca öpmeye başladım. Elim pantolonunun üzerinden onu okşuyordu. Çok sertti. O da beni en az benim onu istediğim kadar çok istiyordu. Belki daha fazla istiyordu. Havai fişek gösterisi bitmemişti. Umurumda değildi. Beni yatağa götür, dedim, dudaklarının arasında. İnleme sırası ondaydı. Diğer ıslak bir öpücükle sesi bastırmaya çalışarak dilimi dudaklarının arasına yönlendirdim. tadı çok güzeldi. Bana yetmiyordu, onu orada güvertede becermek istiyordum. Her nasılsa kollarımı gevşetmeyi başardı
Yolun iki yanında yemyeşil tarlalar, ara ara da küçük köyler vardı. İşte Anadolu'nun bu tarafı güzeldi. Gece geceye benziyor, gündüz gündüze benziyordu. Kimsenin acelesi yok; karmaşa, gürültü, kalabalık hiçbiri buralara uğramıyordu.
Radyoyu açtım. Şöyle güzel bir şeyler dinlemek zorunda hissettim kendimi. Dinlenmek için güzel bir şeyler dinlemeye ihtiyacım vardı. Çünkü dinlemenin de dinlenmek olduğunu çok eskiden beri biliyordum ben.
