VUSLAT-Yahya Kemal BEYATLI
Bir uykuyu cananla beraber uyuyanlar,
Ömrün bütün ikbalini vuslatta duyanlar,
Bir hazzı tükenmez gece sanmakla zamanı,
Görmezler ufuklarda şafak söktüğü anı.
Gördükleri rü'ya,ezeli bahçedir aşka;
Her mevsimi bir yaz ve esen rüzgarı başka,
Bülbülden o eğlencede feryad işitilmez,
Gül solmayı,mehtab azalıp bitmeği
Vuslat
Bir uykuyu cananla beraber uyuyanlar,
Ömrün bütün ikbalini vuslatta duyanlar,
Bir hazzı tükenmez gece sanmakla zamanı,
Görmezler ufuklarda şafak söktüğü anı.
Gördükleri rü'ya, ezeli bahçedir aşka;
Her mevsimi bir yaz ve esen rüzgarı başka,
Bülbülden o eğlencede feryad işitilmez,
Gül solmayı, mehtab azalıp bitmeği bilmez;
Gök kubbesi her lahza
Sayfa 75Kitabı okudu
Vuslat
Bir uykuyu cananla beraber uyuyanlar,
Ömrün bütün ikbalini vuslatta duyanlar,
Bir hazzı tükenmez gece sanmakla zamanı,
Görmezler ufuklarda şafak söktüğü anı.
Gördükleri rü'ya,ezeli bahçedir aşka;
Her mevsimi bir yaz ve esen rüzgarı başka,
Bülbülden o eğlencede feryad işitilmez,
Gül solmayı,mehtab azalıp bitmeği bilmez;
Gök kubbesi her
Vuslat
Bir uykuyu cânanla berâber uyuyanlar,
Ömrün bütün ikbâlini vuslatta duyanlar,
Bir hazzı tükenmez gece sanmakla zamânı,
Görmezler ufuklarda şafak söktüğü ânı.
Gördükleri rü'yâ, ezelî bahçedir aşka;
Her mevsimi bir yaz ve esen rüzgârı başka,
Sayfa 103 - Bilgi Yayınları Birinci Basım Ekim 1992Kitabı okudu
Vuslat
Bir uykuyu cananla beraber uyuyanlar, Ömrün bütün ikbalini vuslatta duyanlar, Bir hazzı tükenmez gece sanmakla zamanı, Görmezler ufuklarda şafak söktüğü anı. Gördükleri rü'ya,ezeli bahçedir aşka; Her mevsimi bir yaz ve esen rüzgarı başka, Bülbülden o eğlencede feryad işitilmez, Gül solmayı,mehtab azalıp bitmeği bilmez; Gök kubbesi her lahza bütün
Yahya Kemal BeyatlıKitabı okudu
783.jpg){kind=small}
Bir uykuyu cânanla berâber uyuyanlar, Ömrün bütün ikbâlini vuslatta duyanlar, Bir hazzı tükenmez gece sanmakla zamâni, Görmezler ufuklarda şafak söktüğü ânı. Gördükleri rü'yâ, ezelî bahçedir aşka; Her mevsimi bir yaz ve esen rüzgârı başka, Bülbülden o eğlencede feryâd işitilmez, Gül solmayı, mehtâb azalıp bitmegi bilmez; Gök kubbesi her lâhza bütün gözlere mâvi, Zenginler o cennette fakirlerle müsâvi; Sevdaları hulyâlı havuzlarda serinler, Sonsuz gibi bir fıskiye âhengini dinler. Bir rûh o derin bahçede bir def'a yaşarsa, Boynunda onun kolları, koynunda o varsa. Dalmışsa, onun saçlarının râyihasıyle, Sevmekteki efsûnu duyar her nefesiyle; Yıldızları boydan boya doğmuş gibi, varlık, Bir mû'cize hâlinde, o gözlerdedir artık; Kanmaz en uzun pûseye, öptükçe susuzdur. Zira susatan zevk o dudaklardaki tuzdur; İnsan ne yaratmışsa yaratmıştır o tuzdan. Bir sır gibidir az çok ilâh olduğumuzdan Onlar ki bu güller tutuşan bahçededirler, Bir gün, nereden, hangi tesâdüfle gelirler? Aşk onları sevkettiği günlerde, kaderden, Rüzgâr gibi bir şevk alır oldukları yerden; Geldikleri yol... Ömrün ışıktan yoludur o: Alemde bir akşam ne semâvi koşudur o! Dört atlı o gerdûne gelirken dolu dizgin, Sevmiş iki rûh, ufku görürler daha engin, Simâları gittikçe parıldar bu zaferle, Gök her tarafından donanır meş'alelerle.
Vuslat
“Bir uykuyu cananla beraber uyuyanlar,
Ömrün bütün ikbalini vuslatta duyanlar,
Bir hazzı tükenmez gece sanmakla zamanı. Görmezler ufuklarda şafak söktüğü anı. Gördükleri rü'ya, ezeli bahçedir aşka;
Her mevsimi bir yaz ve esen rüzgarı başka, Bülbülden o eğlencede feryad işitilmez,
Gül solmayı, mehtab azalıp bitmeği bilmez;
Gök kubbesi her lahza
