Ey yurttaşım! Senin boynuna geçirilmek istenen esaret halkası ne bir gem, ne bir tasmadır. Boyunduruk altında olduğun hâlde, sen üşürken düşman ocakları için sana odunlar, sen açken düşman sofraları için sana buğdaylar taşıtacaklar. Gençleri kanda, genç kızları gözyaşında boğmak istiyorlar.
Sayfa 7 - Türk İli Zeybeklerine - Ahmet Hikmet Müftüoğlu
Şişli, 20 Mart 1338 (1922)Kitabı okuyor
Korkuya kapıldılar mı ne sözler vermezler size,
Ne topraklar, ne buğdaylar, neler!
Ne verdiler şimdiye dek? Hiçbir şey.
Sayfa 36Kitabı okudu
Faslı bir gencin hatıraları
Gecenin teni olurmu
Siyahın asaleti
Kuytularda bıraktığın yanlızlığı
Karalar içinde bulurmusun
Sen esmer çocuk siyaha çalan kalbinle
Yürüdüğün yerleri geceye adarsın
Su çalsan gözlerinden gene gecenin koynunda yatarsın
Senin teninde buğdaylar yetişir
Onun tenine güller kırmızının kızılı
Şerbet döker
Sen kuru ekmek le katık
O azık olsa sen dediğinde yavan olur
Yalan olur
Siyahın kaderi gecenin uzunlu kadar kaybolmaktadır
Işığın gölgeleri kader oyunu oynar aldanırsan
Yok olursun
Sen gecenin koynunda semalarına
O güneşin endamlarında
Buluşmak istersen yüzyılda bir ömür yeterse oda
Tutulmada
Başka türlüsü ya ölücek sen doğacaksın
Sen ölücek güneşi doğuracaksın
Karanlığın hükmünü ver artık
"İnsanlar acele karara varmamalı,
buğdaylar daha olgunlaşmadan
olgunlaştı sanmamalı; çünkü kış boyunca kupkuru, dikenli sapın, daha sonra tepesinde gül bittiğini gördüm ben: denizde büyük bir hızla, dosdoğru yol alan geminin, limana girince battığını gördüm ben."
Gözleri kararan insan hiç bilmediği bir çukurda, beklemediği bir tuzağa düşebilir.
Sayfa 222Kitabı okudu
