Kendi halinde bir kuşcağızım ben diye başlamış Alaüveyik. Deniz kıyısında yaşarım. Sesimi soluğumu kimseler duymaz. Kimseye zararım dokunmaz. Suda yüzemem. Coşkun denizin kıyısında olduğum hâlde ondan bir zerre içemem susuzluktan kavrulurum. Başımdaki bu sevda kâfi bana. Yola devam edemem..