peyote*
, "baş dönmesi, bir mutluluk hali ve her türlü algıya, duyuya ve iç zihinsel olaylara karşı dikkatin artması" durumuna yol açıyordu.
Algısal değişimlerin seyri önce canlı ve kendiliğinden oluşan, sonra yanılsamalara ve sonunda görsel halusinasyonlara dönüşen görsel imgeler biçimindedir. Duyular çok geniş bir yelpazeyi içererek şiddetlenir ve öfori, duygu yitimi, huzur ve endişeyi kapsayabilir. Düşünceler karmaşık gerçeklerin çözümlenmesine ya da aşkın sorunlara doğru kayar. Bilinç tüm bu tepkileri aynı anda kapsayacak biçimde genişler. Halüsinojen ilaçtan yüksek dozda alınmasının ardından daha sonraki aşamalarda şahıs, kişisel kimliğin yok olmasıyla birlikte doğayla bir bütünleşme duygusu yaşayabilir ve bu, uhrevi bir mutluluğa ya da hatta vecde yol açabilir. Kişinin o anın gerçeğiyle temasını yitirmesine yol açan asosyal bir tepki de oluşabilir. Kişi, kendi bedenini terk ettiği duygusunu yaşayabilir, gayet ayrıntılı hayaller görebilir yahut ölümün gelmekte olduğunu hissedebilir ve bu, korku ve paniğe yol açabilir. Yaşanacak deneyimi belirleyen şey kişinin ruhsal durumu, kişilik ya-pısı, fiziksel ortam ve kültürel etkilerdir.
Sayfa 40 - AyrıntıKitabı okudu
HÜKMEDENLER VE DİN
İnsan davranışlarında ekonomi en önemli unsurdur. Gelirin adaletsiz dağılımı, halkı daima huzursuz etmiştir. Herkesin, daha iyi yaşamak istemesinden daha normal bir şey olamaz. Bu nedenle, yoksul sınıflar daima zengin sınıflara karşı bir kıskançlık duymuşlardır. Bunu da ancak, şartlar ortaya çıktığında, genelde patlama şeklinde gösterirler.
Peter Vermeulen, otizmli insanlardaki iletişimi şöyle anlatıyor: “Otizmli insanlar için dünya çok kaoslu; karışık ve düzensiz. Otizmli insanlar bütün detayları algılayıp, anlamlı bir bağa entegre edemiyorlar. Detayları algılamanın ve bunları anlamlı bir bağa entegre etmenin ismi, ‘merkezi bütünleşme’. Otizmli insanların durumu, zayıf merkezi bütünleşme olarak nitelendirilir.”
Sayfa 30Kitabı okudu
