Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Kelebeğin dört günlük rüyası
“Beyaz Geceler” Dostoyevski’nin, 1948 yılında, henüz 27 yaşında iken, bir gazetede yayınlanmak üzere tasarlayarak kaleme aldığı, saf, sade, sıcacık ve fazlasıyla melodramatik bir uzun öyküsüdür.
Öykünün konusu, Dostoyevski’nin hayalperest diye tanımladığı ve kendisine bir isim vermeyi dahi fazla bulduğu 26 yaşındaki sefil bir adam ile 17
Çiçero
Tarihi bir şifre çözer gibi kitabi okuyorsunuz. Her sayfada hikaye nasıl bitecek diye merak ediyorsunuz ve sonuç sizi çok şaşırtıyor. Ama asıl üzücü olanı doğru olanı yapmamasına rağmen hikayenin sonunda çiçero'a hem bir parça hak veriyor hemde acıyorsunuz. Çünkü çiçero'daki cahil özgüveni ve kibri ona acımanıza neden oluyor.
Dikkat spoiler içerir.
Öncelikle bu eseri okumak isteyen okurdaşlarım bu eserin bir üçlemenin son parçası olduğunu bilmelisiniz. Yoksa benim gibi son eserden okumaya başlamak zorunda kalabilirsiniz. Bu üçlüme Sardalye Sokağı,Yukarı Mahalle ve Tatlı Perşembe eserlerinden oluşuyor. Aslında iki eseri almışım bilmeden lakin biri eksik kalmış. Neyse ki " ulan tüh
Ana Maksim Gorki’nin sürgündeyken yazdığı bir roman. İşçiler üzerindeki baskıları, sosyal adaletsizliğin boyutunu ele alan bu roman yazıldığı dönemde büyük yankılara sebep olmuş. İki sene içerisinde çok fazla dile çevrilmiş.
Romanda yollarca ezilen, kocası tarafından dövülen, aşağılanan, cahil olarak nitelendirebileceğimiz ve hayatın yaşadıkları
Okurken ne kadar cahil olduğumu, yaşadığım topraklardan bihaber olduğumu öğrendiğim kitap.. Öyle roman olarak bakmayın gayet tarihi bir kitap.. Bu tarz kitapları hep çok sevmişimdir. İnsanın duygularını hiçe sayarak tarihi anlatamazsınız. O acılar, yaralar insanları bu hale getiriyor. Tarihe o duygular yön veriyor. Bize hep tarih derslerinden Orta Asya Türk tarihi uzun uzun anlatılırken yakın tarihimiz hep askıda gözardı ediliyor. Oysa asıl yaralarımız, göz ardı ettiklerimiz orada.. Galiba bu da çok uluslu bir toplumu bir anda yok saymamızın sonucu, ayakta kalma çabamız..Neyse kitabın konusuna gelecek olursak bir kez daha nazilerin acımasızlığı ile karşılaşıyorsunuz. Boğazda ölüme terk edilen umutlu, masum insanları, buna sessiz kalan koca bir dünya görüyorsunuz ve umudun olduğu yerde aşk olmaz mı? İşte burada da bize geçmişten günümüze kadar süren trajik bir aşk hikayesi anlatılıyor. Toplumuzun o vazgeçilmez önyargısı ve gereksiz özgüveni ile ortaya okuması çok zevkli bir kitap çıkıyor. Bence herkesin kütüphanesinde olması gereken bir kitap..
