Çare
Düşünmek mi yoruyor en çok insanı,
Çaresiz kalmak mı?
Çare uykusuz kalmak mı ki,
Çaresizlik uykusuz bırakır insanı?
Düşünmek ve sonuca varamamak,
Çaresiz olduğunun kanıtı.
Öyleyse çaresizliğin çaresi,
Düşünmemek olmaz mı?
Düşünmemek çaresiz olduğunu değiştirir mi
Ve düşünmemek bir seçenek mi;
Düşünmek varken yeniden kavusmayı?
Dünyanın en güzel şeyi değil mi
Düşlemek seninle olmayı?
Kanatlarım her geçen gün kırılsa da
Sanırım hep düşleyeceğim onarılmalarını.
Şairimsi
"Yarama ve ilacına..."
Oysa Edip bir çocuktu, annesini o banyoda kanlar içinde bulduktan sonra, büyümeyi reddeden çaresiz bir oğlan... O ağır travmadan kurtulmak için kurtuluşu romanlara kaçmakta bulan bir çocuk."
İnsan bazen kendini o kadar yalnız hissediyor ki, ya da o kadar çaresiz...tamam diyor, anladım. Bu dünya bana kurulmuş bir tuzak, hatta bir mayın. Doğduğum gün üstüne basmışım. Şimdi çeksem ayağımı, o koca dünya havaya uçacak. Onun için de durduğu yerde donuyor insan. Nefes almaya bile korkuyor. Geriye de işte, yalnızlık kalıyor. Bir de düşman...
Agah Beyoğlu
BİR KUŞ KONDU UÇAMADI
Umarım beğenirsiniz! Keyifli okumalar!
Bir kuş için yuvası, ne kadar çarpık çurpuk, yıpranmış, bakımsız, ne kadar keder, yoksulluk dolu ve sorunlarla çevrilmiş olsa da orası onun için daima en huzurlu ve en güvenilir barınma yeridir. Çünkü orası çoluk çocuk, eş dost ve özellikle dünyanın en değerli ve kâinatta tek karşılıksız seven zat ananın
Yıldızlara Erişmenin Zamanıdır (Sesli Şiir)
Yıldızlara koştuğu zaman
Uzun soluklu olmalı insan
Düşman güler sonra
Dost darılır
Yolcu yolunda gerek
Kurşun hedefi bulmalıdır
Türküler yarım kalmasın
Sen
... Çoğu zaman çaresiz kalırdım anlatmak için, ta ki "litost" kelimesine rastlayıncaya kadar... Çekçe bir kelime... Yalnızlık, hüzün, öfke, hayal kırıklığı, utanma, çaresizlik, isyan ve daha birçoğu... Hepsini kapsayan bir kelime... Derin bir "iç çekiş yani.
Sayfa 176Kitabı okudu
Sana nice şeyleri yazıp yazıp siliyorum. Beni bu kadar çaresiz bırakacağın aklıma gelmezdi...
“Bu kargaşanın, bu acımasızlığın, bu hoyratlığın içinde biz, birbirine sığınan iki çaresiz insanız”.