Masalların masalsı bir üslupla anlatıldığı, sonu baştan belli olan, insana dair çokça tespitin yer aldığı, güzel bir okuma deneyimi sunan fakat insanın acıma duygusuna fazlasıyla baskı uygulayarak samimiyetini yitirdiğini düşünmeme neden olan ve de kitapta aslında semboller aracılığıyla farklı şeyler ifade edildiği iddialarına rağmen yazarın bunu doğrulayan herhangi bir açıklaması olmadığından (belki ben görmemişimdir-bilmiyorumdur...) abartıldığını düşündüğüm bir eser...
Aytmatov şüphesiz ki büyük bir yazar, bunun tespitini yapmak benim haddime bile değil fakat kitabı okurken klasik bir Güney Kore dizisi mantığı ile insanı gerçekten üzmek için çabalayan ve semboller üzerinden komünist sistem eleştirisi yapmak isterken komünist sistemin parçası olmuş bir yazar gördüm ve o yüzden okumaya değer ama abartmaya değmez diyorum aksine ikna edilmediğim sürece, şayet ikna edilir isem kitabı bir şaheser olarak niteleyebilirim.
Dəniz Kənarıyla Qaçan Alabaş 
Cengiz Aytmatov
