(Allah'ın varlığının, bu bilimin) konusu olması mümkün değildir. Şöyle ki, her bilimin konusu, o bilimde varlığı verili olarak kabul edilen bir şeydir ve (varlığı verili olarak kabul edilen şeye ait)l durumlar o bilimde araştırılır. Bu, başka yerlerde de bilinen bir husustur. Şanı yüce olan Allah'ın varlığının, konu gibi bu bilimde verili kabul edilmesi mümkün değildir, bilakis o, bu bilimde araştırılan bir şeydir. Şöyle ki, böyle olmasa, (Allah'ın varlığının! bu bilimde ya (i) verili olarak kabul edilmesi ve başka bir bilimde araştırılması, ya da (ii) bu bilimde verili olarak kabul edilmesi ve başka bir bilimde de araştırılmaması gerekir. İki seçenek de geçersizdir. Zira (Allah'ın varlığının) başka bir bilimde araştırılması mümkün değildir, çünkü (ilk felsefe| dışındaki bilimler ahlâk, siyaset, tabiat, matematik ve mantıktan ibarettir. Felsefi bilimler kapsamında, bu tasnif dışında başka bir bilim bulunmamaktadır. Bu bilimlerin hiçbirinde şanı yüce Tanrı'nın (el-ilâh) ispatı araştırılmamaktadır ve araştırılması da mümkün değildir. Sana pek çok kez tekrarlanan ilkeler üzerinde birazcık düşündüğünde bunu zaten anlarsın.
Sayfa 103 - İbn SinaKitabı okudu
II. Abdülhamit 1876'da tahta çıktığı zaman, Tanzimat (1839) ve Islahat ( 1856) fermanlarının bütün vaatlerine rağmen, memlekette ve Osmanlı halkları arasında, düzgün işleyen bir idare sistemi kurulamadığını bir daha tekrar edelim.
Sayfa 235Kitabı okudu
II. Sultan Hamit'in bir de «İttihad-ı İslam», yani «Müslümanların Birleşmesi» taraftarı olduğundan ve böyle bir siyaseti aktif bir şekilde takip ettiğinden bahsedilir. Bu, sadece bir masaldır. Ve elle tutulur tek teşebbüsü ve delili yoktur.
Sayfa 234Kitabı okudu
İlk anlaşmazlık, Meclis'in ilk çalışma günlerinde uç vermistir. Ittihat ve Terakki padişahın (Abdülhamit II) ilk olarak -Mebuslardan önce- yemin etmesini istemiştir. Kâmil Paşa bu yeminin 1876'da(1. Meşrutiyet Meclisi açılırken) yapıldığını ileri sürerek isteği geri çevirmistir. Halil Bey'in ısrarına kızmış ve Ittihatçilarca bağışlanamayacak görüşünü bildirmiştir.
“Canım siz ne oluyorsunuz, bu Meşrutiyeti Padişahımız Efendimiz lütfettiler." Bu yanıt sivil, asker Ittihatçi lider takımını fevkalâde öfkelendirmiş, özellikle Hafız Hakkı Bey'in (Paşa) sert karşılığında ifadesini bulmuştur.
Sayfa 69Kitabı okuyor
Ciddi konuşmak gerekirse, bir düşüncenin yaygınlığı onun doğruluğunun kanıtı değildir, hatta doğru olma ihtimalini arhrmaz bile. Bunun tersini ileri sürenler, şunları varsaymak zorundadır: 1- Zaman geçtikçe, yaygınlığın kamtlama gücü zayıflar, kaybolur: Yoksa bir defa evrensel doğru sayılmış bütün eski hataları yeniden kabul etmek, mesela Ptolemaios sistemine dönmek veya bütün Protestan ülkelerde Katolikliği geri getirmek gerekecekti; 2- Uzamdaki uzaklaşmamn da aynı etkiyi yapması gerekir: Yoksa Şudizm, Hıristiyanlık ve İslam taraftarları düşüncelerinin evrenselliği konusunda sıkınhya düşerdi. (Bkz. Bentham, Tactique des assemblees legislatives, cilt II, s. 76.)
Sayfa 59 - Sel YayınlarıKitabı okudu
7.cilt
1672. Âişe radıyallâhu anhâ şöyle dedi:
Bazı insanlar Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem'e kâhinlerin yaptıkları hakkında fikrini sordular da Resûl-i Ekrem:
- "Aslı olan, (doğru) bir şey değildir" buyurdu.
- Ey Allah'ın Resûlü! Ama onların bize verdikleri geleceğe ait bazı haberler söyledikleri gibi çıkıyor, dediler.
Sayfa 163Kitabı okudu
GENÇ TÜRKLER HAREKETİ NE ZAMAN BAŞLAR?
Şartlar ve olaylar yani imparatorluğun çöküş faciası ise, onların bu ruh halini durmadan besler.
Hülasa bu genç nesil, Sultan II. Abdülhamit'e ve onun ilkel nizamına karşı elbette savaşa geçeceklerdi.
Sayfa 14 - Remzi KitabeviKitabı okuyor
Askeri tahrik edenlerin idamları
Cafer Çelebi geldiği vakit ona:
"İslam askerini itaatsizliğe ve ısyana tahrik edenin cezası nedir" diye fetva istedi; o da:
"Eğer sabit olursa cezası idamdır" deyince:
"Senin fesadın bence gerek lahikan ve gerek sabıkan sabittir ve kendi hakkındaki fetvayı kendin verdin" diyerek divan-ı hümayun önünde boyunlarını vurdurdu.
Sayfa 276 - Türk Tarih KurumuKitabı okuyor
