81 syf.
8/10 puan verdi
“Bana renk bile sormayın - bir beyazdan ya da sarıdan ne anladığınızı bilmeden size yanıt veremem.”
Sayfa 21
Okur Takip Önerileri
“Söz aynaysa, yansıtır yalnızca - hiçbir zaman kendisi değildir. İnsanlar bu aynaların düz mü eğri mi olduğuyla ilgilidirler; benimse aynaları kırmak, en büyük zevkim.”
Sayfa 20
“Birisinin ölümüne üzülmek bile, o kimse için bambaşka bir ölüm düşlediğimiz içindir. O nedenle, insan yaşamı yarıda bırakıp, başka bir şekilde çekip gitmelidir.”
Sayfa 19
“Niye unutayım ki? Unutamamak değil, unutmaktır acı olan.”
Sayfa 12
“Biraz bir şeyler biliyorum tabii; ama anlatmaktan korkar oldum. Neyi anlatsam, onu kaybediyorum.”
Sayfa 11
“Sormaktan nefret ederim - kim neyi bilebilir ki? Ne sorarsanız sorun, herkesin hemen kendini düşünmesi ve kendini anlatmaya başlaması bu yüzdendir.”
Sayfa 10
Bir cümle söyleyebilmek için -o da çoğu kez yalan- koca kitaplar yazılıyordu. En azından kapaklarına "Bu kitap bilmemkaçıncı sayfadaki o sarsakça cümleyi söyleyebilmek için yazılmıştır" diye bir not düşülebilirdi. Böyle olmayınca, kitabın anlatmak istedigi saçmalık yüzlerce sayfanın arasına gizleniyor; ne yazan ne de okuyan, bunca kalabalığın arasında aradığını bulabiliyordu. Bir de anlamadığın ya da kendi bildiğini kitaba söyletmeye gelince iş, "Pes!" dedi içinden.
Sayfa 9
“Bir dükkanın kapağına ilişti gözü. Kapının tokmağına başı ancak erişebiliyordu. Çukur, siyah gözlerini cama dikip, paramparça etmeyi denedi. Birkaç dakika... Başaramadı. Her yer insan doluydu, her yer; her bakışsızlığı bir gövde kırıveriyordu.”
Sayfa 7