Kendisine yaşadığını hissettiren tek insan, aslında bir ölü.
Sayfa 75Kitabı okudu
Burası bir şeylerin sürekli kaybolduğu bir dünya.
Sayfa 71Kitabı okudu
Nereye gidiyor bendeki karanlığın sonu.
Sayfa 58Kitabı okudu
Günün birinde gelmeyişlerini de sevmek zorunda kalacağımı bilmiyordum.
Sayfa 53Kitabı okudu
Söylenmeyen sözler yüzünden içinde koskoca bir yara taşıyordu.
Sayfa 30Kitabı okudu
Sessizlik bütün delirmişlerin attığı yegane çığlıktı.
Sayfa 27Kitabı okudu
Umutla gittiğin görüşmeden umutsuzlukla ayrıldığın günün sonuydu.
Sayfa 9Kitabı okudu
Yazmasam değil,
Yazıp üstünü çizsem…
Ne olur..
Ya bir şey, ya bir şey değil..
Biri gelir, altındaki yazıyı,
Biri, üstündeki çizgiyi okur.
Sayfa 81
Tüm benliğimi hoyrat ve arsızca yakan
o yangını söndüremedim.
(...)
yanıyor çığlık çığlığa ;kimi ölü, kimi diri,
Bana dair her şey.
Bir donuk kış sabahına göğüslerinde birkaç cılız çiğdem, dudaklarında onlar gibi yalancı bir tebessümle karşı karşıya gelen yeni nişanlılar on dakika sonra gözlerinde yaşlarla bedbaht bir ağabey, kimsesiz küçük bir kız kardeş gibi birbirlerinden ayrıldılar.
Sayfa 441 - İnkılap Yayınları, Reşat Nuri Güntekin, Bütün Eserleri, ÇalıkuşuKitabı okudu
Tekhne (Teknik) ve Hybris (Kibir)
Bu kelimenin [tekhne] sözlük anlamlarından ilki "zanaatkarlık, sanatçılık; yetenek, beceri, el hüneri" olmasına rağmen ikinci anlamı "hile, hilekarlık, kurnazlık, dalavere"dir. Başka deyişle bu kelime hem olumlu hem de olumsuz anlamlar içermektedir. Buradan da anlaşılacağı üzere teknoloji (tekhnologia) doğayı kandırıp insanı rahat ettirmektir. Hile yaparak doğayı kandıran insan aklı, hybrisle dolar. Başka deyişle hile yapan insan bir hybris varlığıdır ve hybris varlığı olunmadan tekhneyi sonsuzca kullanmak olanaklı değildir.
Sayfa 41 - Alfa YayınlarıKitabı okuyor
Babayı, Oğluyla Tehdit Eden Anne - Gaia
Ouranos'un [...] cüretkarlığına daha fazla dayanamayan Gaia, oğlu Kronos'la (Zaman) bir olup babasını erkekliğinden etme kararı alır. Belleklere kazınacak derecede etkin olan bu sahnede, kozmik bir orak darbesiyle Gökyüzü Yeryüzünden kusursuz bir simetriyle ayrılır ve bu ayrılış doğanın yer-gök dengesine kavuşmasıyla birlikte yeni başlangıçlara doğru sonlanır.
Sayfa 24 - Alfa YayınlarıKitabı okuyor
"İnsanlar da kusurludur. Neden insanları çizmiyorsun?"
"Hayır. Hiçbir insan kusurlu değildir. Sadece birbirlerinden farklıdırlar. İnsanoğlu, gözüne hoş gelmeyen şeylere 'kusur' der. Kusurlar değişir. Kimine göre bir çil bile kusur olurken, kimine göre bu güzel bir detaydır. Yani insanlar hem kusursuz hem birbirinden farklıdırlar ama benim gözümde hemen hemen hepsi aynıdır. Bu yüzden çizme gereği duymam. Canlıların hepsi böyle. Sadece insanların yaptıkları şeyler kusurlu olur, çünkü yapılan nesnenin belli bir amacı vardır. Lamba ışık içindir ve eğer çalışmıyorsa ona kusurlu dersin. Ona verilen tek görev budur çünkü. Senin bahsettiğin şeyse mükemmellik. Çok güzel şeyleri çizmem."
Çiğdem çıkarması epeyce uzun sürdü.
Sayfa 79Kitabı okudu
