Peki, size, yanlışlıkla delilikle karıştırdığınız şeyin aşırı zeka olduğunu söylememiş miydim?
"Eh,iki çeşit yalnızlık vardır, öyle değil mi? Biri mutlak ve tek başınılığa bağlı yalnızlıktır; yalnız yaşadığın ve çalıştığına ilişkin somut gercek yani... Ama başka çeşit yalnızlık daha vardır ki, katlanılır şey değildir"
"Bu da çevresindeki insanların gördüğünden farklı bir dünya görmenden kaynaklanan yalnızlıktır. Onların yaşamları seninkinden uzaktır. Aradaki uçurumu sen görürsün, onlar görmez. Ama aralarında yaşarsın. Onlar toprakta yürür, sen cam üstünde. Onlar ortama uyum sağlayarak, herkese benzeyerek kendilerini güvende hissederler. Sen ise mutlak farklılığın bilincinde, gizlenirsin..."
Şimdi köşeme çekilmiş,zeki insanların bu hayatta hiçbir şey başaramayacaklarına ve önemli işleri yalnizca aptalların yaptığına dair bazı avuntularla ömür tüketiyorum
Okur Takip Önerileri
Kendini bir kez keşfeden kişi bu hayatta hiçbir şeyi kaybetmez.Ve kendi içindeki insanı bir kez analayan kişi, tüm insanları anlar.
"Oldukça basit şeylerden söz ediyordu Jonathan; uçmak bir martının en doğal hakkı, özgürlük onun doğasında var ve bu özgürlüğü engelleyecek ne varsa; gelenekler, batil inanclar ya da herhangi bir şekildeki sınırlamalar, tümü bir kenara bırakılmalıdır."
Daha berrak olmasi gerek,daha kristal,daha duru.Birde güneşli bir günde ağaçlarin gölgesinde kalmış derin koylarin kıyılarındaki kıpırtısız sular gibi...
