''İşte gece yeniden başlıyor... ufacık midemle yine yatağa aç gireceğim. Sorun değil, herkes benim gibi; bu korku tüten yerde, korkusuzların paylaştığı acı gerçek bu!.. Başımı yastığa yaslıyorum, farz et ki en iyi yerdeyim; yahut en kötü sonla karşılaşacak ve diğer insanları da buna itecek lanet bir suçluyum, umurunda mı hayatım? Hiçbiriniz tedirgin olmuyor, hiçbiriniz acı çekmiyor, hiçbiriniz acıyı anlamıyor... hoş, yine de herkes birbirinden gerçekçi tahliller sunuyor. Acı çekiyorum, yeniden gece başlıyor; gece ardından gündüzler... utanmayın, örtümü çekin üzerimden sabahleyin; gözlerinizi açmadan dikin mangaları! Ufacık çocuklarla beraber kurşunlayın bedenimi ah... sizler... öfke duyulmayacak kadar kötü insanlar! Bizlerin ruhunu değil, bedenini indirdi kurşunlar, ya sizlerin sonu nasıl olacak, umurunuzda mı?''
D.p