SİZ AŞKTAN N'ANLARSINIZ BAYIM?
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum ...
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
Allah'la samimi oldum geçen üç yıl boyunca Havı dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım
Hayır
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım Gözyaşlarım bitse tesbih tanelerim vardı Tesbih tanelerim bitse gözyaşlarım ...
Saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı vardı.
Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin Allahını bilirim bayım!
__
__
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum...
Kâğıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
~Didem Madak
Çocukluğum ; yazarın babasını kaybettiği gün ile başlıyor Maksim henüz 5 yaşındayken. Ben biyografileri zaten çok severim ama bu kitap biyografinin çok ötesinde yazarın oğluna ithaf ettiği bu eser gözümün önünde öyle bir dünya açtı ki ve yazarı öylesine sevdim ki tüm eserlerini okumaya karar verdim. Hem babası hem annesi gözünün önünde ölen, her
"Annemi toprağa vermemizden birkaç gün sonra dedem: -Ee, Leksey, dedi, -madalyon değilsin ki seni boynumda taşıyıp durayım... Var git insanların arasına karış...
Ve ben de insanların arasına karıştım."
Hüzün ve sevinç, insanların içinde yan yana, neredeyse birbirinden ayrılmayacak gibidir; fark edilmesi zordur, akıl almaz bir hızla birbirlerinin yerini alırlar.
Hüzün ve sevinç, insanların içinde yan yana, nerdeyse birbirinden ayrılmayacak gibidir; fark edilmesi zor, akıl almaz bir hızla birbirlerinin yerlerini alırlar.