Kaç zamandır, nedenini bilmediğim, belki de hiç çalmayan kapı ziline bağlayamayacağım bir sıkıntı basıyordu beni. İçimde bir yerde, sanki senelerdir ipleri birbirine dolaşık halde bekleyen eski bir bayrak yarıya inmiş, ne kadar asılırsam asılayım onu yeniden göndere çekemiyordum. O bayrağın bir türlü çözemediğim iplerini düşünmeyi bırakıp kendimi birbiri ardına tekrarlayan esnemeler eşliğinde uykunun kollarına teslim ettim.