"Umut etmekten vazgeçmeyin.Kötülük hep hüküm sürecek ama siz bir tebessüm fidanı ekerseniz etrafınıza,bu fidan büyür ve koca bir ormana dönüşür.Lütfen gülümsemek bu kadar zor olmasın.Ve lütfen,karanlığın sizi yutmasına izin vermeyin.Çünkü her şeye rağmen güneş yeniden doğacak ve bir gün sizin de kapınızı umut çalacak.
"Baksanıza!" diyordu insanlar. "Ne kadar yazık! Şu gencecik adam kırk beş yaşında bir kadına mahkûm olmuş. Karısından yirmi yas gençtir herhalde." 1880'lerde annelerinin ve babalarının bu uyumsuz çiftle ilgili tamı tamına aynı şeyleri tersten söylediğini unutmuşlardı – insanlar kaçınılmaz olarak unutur çünkü.
Sayfa 37 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yeni okurum 246 gösterim ne anlama geliyor. Cidden çok rahatsız oluyorum çok göz değiyor ta şeyimde hissediyorum afedersin. Lütfen. Bazı insanlar muhafazakâr olmak zorunda. Allak öyle yaratmış. Buluttan nem kapıp ölme riskine kadar gidebiliyor. Ruhumuz cix çünkü.
Yetkili koruyucusu, destekleyicisi, seveni ve gözeticisi Allah olan kimse, hiç süphesiz, büyük bir kurtuluşa ermiştir. Çünkü sevilen, azaba çarptırılmaz, sürülmez, kovulmaz.
Günaydın +3
Akıllı bir kimse, azmetme gücüyle, yüce isteğiyle ve kötü maksattan arınmış sağlıklı niyetiyle az yorularak çok mesafe kateder. Gafil kimse ise çok yorularak ve kat kat yollar teperek mesafeyi kat eder. Çünkü azim ve sevgi, zorluğu giderir, seyri güzelleştirir.
İbni Kayyim El Cevziyye
Spinoza ve Ateizm.....!!!
[[❞]]
İnsanlar bilmediklerinin tutsağıdırlar,bilgiye ulaşınca özgürleşirler
“Mesela Adamın birinin kafasına bir taş düşmüş olsun... bundan, doğal olarak taşın onu öldürmek için düştüğü sonucu çıkarılmaz mı?
Bu dünyada tesadüfe yer olmadığını göstermenin daha iyi bir yolu var mıdır?
Belki bunun olduğunu, çünkü rüzgârın estiğini, adamın da o sırada oradan geçmekte olduğunu söyleyeceksin.
Ama onlar ısrar edecekler: Neden rüzgâr tam da o anda esmiş?
Eğer yine rüzgârın kalktığını, çünkü denizin bir gün önce sakinken aniden dalgalanmaya başladığını, adamın ise bir dostu tarafından davet edilmiş olduğunu söylersen; yeniden ısrar edecekler ve soruları asla bitmeyecektir:
Peki neden deniz dalgalanmıştı?
Neden dostu tam da o gün davet etmişti?
Ve böylece nedenlerin nedenini sorup durmayı asla bırakmayacaklardır; ta ki sen Tanrının iradesine, yani cehaletin tımarhanesine sığınıncaya kadar…”
[[❞]]