Tsinandali'de esir alınan Prensesler ve Madam Drancy, acı ve korku dolu bir diyara doğru yol alıyordu. Başlarındaki dağlılar, esirleri kendi malı gibi görüyorlardı. Onları İmam'a teslim ettiklerinde büyük bir mükafat alacaklardı. Fakat dağlılar, esirlerinin önemi ve konumunun farkındaydı. Son derece gaddar tavırlar sergileseler de kimse
Evi ile iş arasında en az 100 km olduğu halde alıştığı semtten çıkamadığı için Avrupa yakasında yaşayamam diyerek günde 7 saatini trafikte geçirmeye razı olmuş insanlar tanıyorum ben. Çocukluğundan beri aynı semtte yaşıyordur, o semtin düzeninden, alıştığı rutinden çıkmaya cesaret edemiyor. Daha konforlu bir evde, işine daha yakın bir semtte, çok daha uygun ekonomik koşullarda huzurlu ve mutlu bir yeni düzen oluşturmak yerine hiç memnun olmadığı, yedi saatini trafikte sinir harbi içinde heba ettiği, bozulan psikolojisinin bedelini kendine ve ailesine acı acı ödettiği, mutsuz, keyifsiz, yorucu zor, zorlayıcı bir eski düzeni sürdürmeyi yeğliyor. Sabah işe giderken küfür, akşam eve dönerken küfür. Hep yakınıyorlar, hep dövünüyorlar
Sayfa 108
500
500.gün... Evet sevgili 500 gün oldu. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha geçen ayrılmıştık ve de ben bisikleti yokuşa sürüyordum, daha geçen ayrılmıştık bir durak önce inip Kız Kulesinin arkasındaki Galata Kulesini izliyordum, daha geçen ayrılmıştık ansızın senden bir mesaj gelmişti bana, daha geçen gün bahçeden odaya çıkıp anlayabilmen
Tam her şey için pes etmiş, zevksiz bir yaşam sürmeyi kabullenmek üzereyken bir şey oldu. Bir sabah uyandığımda martıların tiz çirkin sesleri bana müthiş bir huzur verdi. Parkta oynayan çocuk çığlıkları ve trende gazete okuyan huysuz amcalar bile neşe vermeye başlamıştı. Trafikte korna sesleri kayboldu. Birbirine küfür eden sürücüler artık yoktu.
Sayfa 46 - Firkan Gülaydın / TANRI'YA VARMAKKitabı okudu
Sadece bir parça ölüme açım
Gecenin bu saattine kadar düşüncelerden uyuyamadım bazen insanın içinde biriktirdiği onca acı yük olurmuş insana her geçen gün katlanarak artan kalbini zorlayan ben bu hayata görme engelli geldim ve ömrümün sonuna kadar bu şekilde öyle devam edecek bu benim ruhumu aklımı ve kalbimi çok zorluyor kalbim yeterince yıpranmamış gibi çok ağır şeyler
....
Basit bir hayat mümkün mü?
Sayfiye yerlerini hep sevmişimdir. Babaannemler Batum’dan Yalova’ya göç etmiş. Çocukluğumun en güzel zamanlarında, köyde bir oraya bir buraya koşturuyorum. Dizlerimi boydan boya parçalayıp bisiklete binmeyi sayfiyede öğrendim, ilk kez sayfiyede birinden hoşlandım, ilk hayal kırıklığım veya kafa karışıklığım da hep
Balıkçı Ve Oğlu
Yazar 
Zülfü Livaneli'nin okuduğum ilk eseri. Kitaba tek kelimeyle bayıldım diyebilirim. Zülfü Livaneli, bu kitabında Ege balıkçılarına ve hayal kurmaktan bile mahrum bırakılan göçmenlerin kaderine değiniyor. Usta edebiyatçı son yılların en can yakıcı ve büyük dramı “göçmenliği” balıkçı Mustafa, Mesude ve Samir bebek üzerinden anlatıyor.
Eserde Ege
