Zeynep Köseoğlu
@daisy3
S.Ü - Sosyoloji
23 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Birdenbire tüm dünya karardı.Mazi koca bir karadelik olmuştu ve beni içine çekiyordu.
Toplum, büyük ve karmaşık fakat sürükleyici bir sahne oyunudur. Burada hepimiz kendi rollerimizi oynuyoruz.
Kendi yolunu seçmeyenler, başkalarının yollarında kaybolurlar.
Okur Takip Önerileri
Bir tomurcuk gibiydim,ne zaman başımı toprağın üstüne çıkarıp filizlendiysem,bir çiçek olarak açmak istediysem kopardılar.Yeniden açmayı denedim,tekrar kopardılar.
Mesela şu sıralar çok eski bir hatıra beni son derece bunaltıyor. Geçen gün kafamda bütün açıklığıyla canlanıverdi ve o zamandan beri de insanın yakasına yapışıp bir türlü aklımdan gitmeyen hüzünlü bir musiki nağmesi gibi adamakıllı rahatsız etmeye başladı. Halbuki ondan kurtulmam lazım. Buna benzer yüzlerce hatıram var ; zaman zaman bunlardan biri durup dururken canlanıp beni ezmeye başlıyor. Nedense yazmakla onu defedeceğime inanıyorum.Denemekten ne çıkar sanki ?
İnsan yapıcıdır,yeni yollar açmayı sever,bu su götürmez bir gerçektir.Fakat neden acaba bir yandan da yıkmaya,her şeyi kaos haline getirmeye bayılır ?
Kötü biri olamamak bir yana , herhangi bir şey olmayı da beceremedim:Ne kötü ne iyi,ne alçak ne namuslu,ne kahraman ne de haşerenin biriyim.
"İsmail Abi!"
"Hoooop!"
"Beklemekten vazgeçme sakın.O gemi bir gün gelecek."
İşler bir kere kötü gitmeye başladığında durduramazsın.Ardı arkası kesilmez. Dibe battıkça batarsın. Bir noktadan sonra her şeyin normale dönmesi için değilde işlerin bundan daha kötüye gitmemesi için dua edersin.İşte ben de tam o noktadayım.
İlla bağıra çağıra haykırmak mı gerekir sevdiğini? Gösterişli hediyelerle ya da şaşalı cümlelerle süslemek mi gerek sevgiyi? Ne gözlerine bakıp söyleyebilirim ne de pazarlayabilirim ben sevgimi.
Benim gönlüm çöldü,sen o çölü bile deniz kıldın Leyla.
Ben de isterdim geçmişimden koşar adım kaçıp, yepyeni başlangıçlara doğru yelken açmayı.
Seninle dünyanın öbür ucuna gitmek isterdim Leyla.Beraber Kuzey Işıkları'nı izleyelim isterdim mesela.Gerçi o büyülü ışıklar bile kıskanırdı senin güzelliğini.
Dolayısıyla,büyünün,sihrin ve gizemin hakim olduğu bir dünya yerine,her şeyin belli, yavan, mantıklı ve rutin olduğu bir dünyada yaşıyoruz.
Yalnızlık
Müziğin bile seni dinlemesidir.
Yalnızlık
İnsanın kendine mektup yazması
Ve dönüp-dönüp onu okuması
Yalnızlığın da ötesidir.
