Acı Gerçekler...
Her nerede bir zulüm varsa, nerede bir yetim feryadı varsa, nerede bir annenin çığlığı arşa yükseliyorsa, nerede bir sönmüş ocak varsa orasının bir İslam beldesi olduğunu görmüyor musun?
Siyonizm'in en sevdiği genç tipi de kardeşlerinin derdiyle dertlenmeyen, dünyadan haberi olmayan genç tipidir.
Onlar yeryüzünde iş başına geldiler mi ekini ve nesli ifsat ederler.
(Bakara/205)
Bu topraklar kanla alınmıştır, ancak kanla verilir.
Mal ve mülke değer vermemek ve onu kutsal bir dava uğrunda çekinmeden harcamak, kadın fıtratını aşan bir olaydı; kanaatimce en büyük devrim...
O pek tabîi olarak servetini Şam'dan ve Hindistan'dan gelen göz kamaştırıcı ipeklere, süs eşyalarına, takılara ayırabilirdi. Ama Hz. Yusuf(a.s.)'un müjdelediği bu insanın nefsi, Allah(c.c.) tarafından temizlenmiş, Resûl'e destek olması için titizlikle korunmuştu.
“Bir işe kadın eli değince her şey yerli yerine oturur, diye düşündü K. Kendisi olsa kesin bütün tabakları oracıkta kırar, hepsini asla halledemezdi.”
Sayfa 30Kitabı okudu
Cahiliyeyi tanımadan İslam'ı anlayamazsınız.
#Hz. Ömer
Evhamla, korkaklıkla ve dengecilikle hedefe ulaşan görülmemiştir.
Bizi toprağa gömdüler. Fakat tohum olduğumuzu unutmuşlardı.
Eğer bu erken yaşınızda Allah'a zamanınızın birazını veremeyecek kadar cimriyseniz, gelecek size daha da cimri olacağınızı kanıtlayacaktır.
Biz asla teslim olmayız. Ya kazanırız ya ölürüz.
Biz özgürlük savaşçılarıyız.
Hepimiz aynı kavganın çocuklarıyız.
Aynı duanın peşinde, aynı şehadet âşığız...
“Mantık ne kadar sarsılmaz olsa da, yaşamak isteyen bir insanın önünde duramazdı.”
'Karışma boşver'i eylemiş sanat
'Dava gereksiz' der, 'herşey menfaat'
Böyle bir babayı vurursa evlat,
Tüfeği cennetlik, eli cennetlik.
fetva şiiriKitabı okudu
Sümeyye Validemiz
Bu dava için paramparça olarak ölmeyi göze almış Sümeyye validemiz orada dururken
Örtünmeyi bile göze alacak kadar fedakarlık yapamayan Sümeyyelerimiz oturup düşünmelidir.
Bugün değilse ne zaman?
Kabre girip amel defterimiz dürüldükten sonra mı?
Ahirette Sümeyye validemizle karşılaşınca yüzüne bakacak derecede bir fedakarlığımız olmayacak mı bizim?
