Anlıyorum ki hiçlik yoktur.
Elimizin altındakiler değişip duruyor.
Dokunup sevdiklerimizi götürüp
beş on kürek toprağın altına bırakıyoruz,
geçirdiğimiz zamanlar
bir elbise gibi sırtımız da duruyor..
insan, insanın sadece sevgisine ve alakasına muhtaç
herşeye olduğundan farklı bir anlam veriyorsunuz, hatta susmaya bile.
Okur Takip Önerileri
en zor olan,kendi fısıltılarını susturmaya çalışmaktır
" çoğu zaman insanlar, hatta caniler bile, haklarında verdiğimiz yargılardan çok daha saf, temiz ruhlu olurlar. Bizde öyleyiz. "
Tanrıya Şükür ! Hayatımda hiçbir zaman kendi çoraplarımı kendim giymek zorunda kalmadım
Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan kişi, bütün insanları anlayabilir.
Sayfa 88
fakat bir tabutun üstündeki çiçeklerin ne anlamı olabilir ki ? ! ...
