Selam dünya ben geldim :)
Şubat ayının favori kitabı sanırım ilk elden belli oldu. Gece Yarısı Kütüphanesi kitabından da zaten hayran kaldığım bir yazardı 
Matt Haig Kullandığı doğal ve içten dil, çevirmen Elif Ersavcı’nın müthiş çevirisi, hissettirdiği hisler inanılmazdı. Kitabı okurken resmen dokunuyorsunuz ona. Son bölümde bir buhran döneminde bu kitabı yazdığını ve kendini tekrar bulma yolundaki kişisel rehberi niteliğinde imiş, sanırım bana bu kadar geçmesi de bundan kaynaklı oldu.
İnsanlar. Nedir amacımız? Ne için varız? Ne uğruna yaşarız? Bunları sorguladığınız ve ilk verdiğiniz cevabın bazen kaçmaktan korktuğumuz, bazen kovalamaktan bıkmadığımız “duygular” olduğunu anlıyoruz. Bizi bize özgü kılan şey hissettiklerimiz. Aşk. Hem sahip olmak istediğimiz hem de uzakta kalma çabamızın resmi. Ne kadar gerisin geri gitse de ayaklarımız yine son durak o oluyor. Bir de an. İnsan an’da yaşamalı, an’da kalmalı. Dünü ve yarını olmayan sayılı günlerin tadını ancak şu an yaşamak elimizde. Maalesef hayatın acımasız rutininde kendimizi bunu yaşamaya değer kılamıyoruz.
Yani demem o ki şu anı yaşamaktan korkmayın, özlemler varsa gidin, öfke varsa kusun, mutluluğunuzu paylaşın, aşktan kaçmayı değil ona kavuşmayı çözüm bilin. :)
