İnsanı şaşırtan, hayrete düşüren, tedirgin eden şey sessizliktir. Düzenlenmemiş olan şey, sessizliktir. Tehlikeli ve bilinmeyen olasılıklar vaat eden şey, yine sessizliktir.
Cehennem, sadece yargılayanlar ve yargılanmayı kabul edenler için kötüdür. Cennetin ve onu meşrulaştıranların tersine, cehennem, özgür ruhun meskenidir.
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin, bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Yaşamını anlamsız görem 12 yaşındaki zeki bir kız çocuğu, bilgeliği ve entellektüel zihniyetini basmakalıp yargılara teslim eden 54 yaşındaki bir kadın ve bu insanların yaşamına tüm doğallığı ve sınıf tanımazlığıyla dokunan bir Japon beyefendisi.
Üçünün ortak bir paydada buluşması kitapta tanık olduğumuz en hoş manzara. Birinin kaybolduğu yerden çıkması ve ötekinin görünmezlik pelerinini üzerinden atmasıyla can buluyor kitap.
Sosyal sınıf farklılığının ne yaşa ne de eğitime dayalı olduğu, kişinin bunu zekası ve kendine edindiği eğitimle alakalı olduğunu fark ediyoruz. Zenginlerin kurduğu düzeni entellektüeller bozuyor :)
Kirpinin ZarafetiMuriel Barbery · Kırmızı Kedi Yayınları · 20207,4bin okunma
Anne sevgisi bu muydu? Felaketin ortasında hissedilen bu sezgi, insan bir hayvan gibi yaşamaya mecbur edildiğinde bile varlığını sürdüren bu empati kıvılcımı mıdır anne sevgisi?