Ölen kişiye öfke
Ölen ya da bizi terk eden birine nasıl deli gibi öfkelendiğimizi nadiren kabul ederiz. Bunun yerine ya doktoru azarlar ya cenaze töreninde gerçekleşen bazı şeylerden yakınırız (...). Belirli bir öfke, gerçekleri kabul etmeye başladığımızı gösteren sağlıklı bir işarettir. Tek bir öfke dalgası, yadsıma, bölme ve pazarlık etme döngüsünde nadiren yeterli olur. Bu dönemler, gerekli düzeyde bağışıklık kazanabilmek için yapılan bir dizi aşılama gibidir.
Sayfa 29 - Pusula Yayınevi, 12.Baskı, 2023
David Rosenhan ünlü araştırmasında, "aklı başında” sekiz kişiden -üç psikolog, bir çocuk doktoru, bir psikiyatrist, bir ressam, bir ev kadını ve psikoloji profesörü olan Rosenhan'in kendisi- on iki farklı Amerikan hastanesine yatırılmak için uğraşmalarını istemiştir. Hiçbirinin herhangi bir şikâyeti yoktur, fakat yatırılmak için uğraşırken, “Boş”, “Kof" ve "Güm" diyen sesler duyduklarından şikâyet etmeleri söylenir. Ardından, hastaneye yatırılacak olurlarsa, her zamanki gibi davranacak, sesler duyduklarından bir daha bahsetmeyeceklerdir. İşler umulduğundan daha kolay yürür. Biri hariç hepsi "Şizofreni” tanısıyla yatırılır, hastanede bir hafta ila iki ay arasında değişen bir süre kaldıktan sonra "hafifleyen şizofreni" teşhisiyle taburcu edilir. Hepsine yaklaşık 2100 adet çeşit çeşit hap yazılmıştır. İlginç bir şekilde, hastane personeli bunların "sahte hastalar" olduğunu hiç fark etmezken, diğer hastalar sık sık kuşkulanmış, hatta hastalardan biri "Deli değilsin sen. Gazetecisin," demiştir.
Sayfa 43Kitabı okudu
423 DELİ
1960’lı yıllar... Elazığ akıl hastahanesinden personelin bir ihmali sonucu bütün deliler kaçar, Elazığ’ın cadde ve sokaklarına dağılırlar. Toplam 423 deli kaçmıştır. Mülki makamlar panikler, başhekime koşup “Doktor bey ne yapalım?” diye sorarlar. O zamanın ünlü doktoru Mutemet Bey hastahanenin başhekimidir. Mutemet Bey: “Bana bir düdük verin ve arkama yapışarak gelin.” der. Doktor önde birkaç personeli arkasında trencilik oynayarak bütün Elazığ’ı “çuf çuf” nidalarıyla dolaşırlar. Başhekimin tahmini tutmuştur, bütün deliler bu kuyruğa girer ve vagon olurlar.
Lokomotif, yani başhekim Mutemet Bey yönünü hastahaneye çevirince tüm kaçan deliler hastahaneye geri dönmüş olur. Sorun çözüldüğü için mülki makamlar ve doktorlar, trencilik oynayıp hastahaneye döndükleri için de deliler hallerinden çok memnundur.
Ancak esas sorun akşam yoklama yapıldığı zaman ortaya çıkar. Hastaneye trencilik oynayarak gelenlerin sayısı 612 kişidir!
Genellikle okuyacağım kitaplar hakkında pek araştırma yapmam çünkü güzel bir kitapla tesadüfen tanışmanın daha değerli olduğunu düşünüyorum.
Kitabın adı çok hoşuma gitti. Yazar; hikayeyi o noktaya çok ustaca getirmiş, aradaki bağlantıyı çok iyi kurmuş. Malezya'da ortaya çıkan Amok Sarhoşluğu diye anılan Amok Koşuculuğu, bir çeşit saplantı hali olmakla birlikte psikolojide ağır depresyonla başlayan cinnet hali olarak da adlandırılır. Bu hastalığa yakalanan bireyler, bilinçsiz bir şekilde deli gibi koşmaya ve çevresine zarar vermeye başlar.
Karakter analizlerinin yanı sıra olay örgüsü de çok başarılı bir eser. Kitap, kimsenin asıl nedenini bilmediği bir kazayla başlıyor. Kitabın asıl kahramanı neler olduğunu bildiğini iddia ediyor ve gemide başından geçenleri anlatmaya başlıyor. Kazanın nedenini okuyucu en sonunda anlıyor.
Hem kısa hem de elinize aldığınızda merak duygunuzu giderek tetiklediği için elinizden bırakamıyorsunuz kitabı. Sadece gemideki insanların sürekli gülüşmelerine ve sürekli telaş halinde olmalarına dayanamayıp kendini gündüzleri uyuyup geceleri ayakta kalmaya alıştıran ve doktoru dinleyen karakterin de hayatından bir şeyler bilseydik çok daha iyi olurdu diye düşünüyorum. Okumak isteyenlere iyi okumalar şimdiden. 
Amok Koşucusu 
Stefan Zweig
