Köylüler, kulübelerinin kapısında, başlarını göğe kaldırış Tanrı'yı aramaktaydılar. Korkunç acılarını O yumuşatabilirdi. İşkence çeken bu insan gövdelerine O deliksiz uyku ihsan edebilirdi. Hastalığın anlaşılmaz, çözülmez sırrını ancak O, sonsuz bir kurtuluşa çevirebilir, ölü çocuğunun ardından gözyaşı döken ananın acısını O dindirebilirdi; yalnız O. Ama Tanrı, erişilmez bilgeliğiyle bekliyordu