Huzurun Kalmadıysa Buzullardan Kaç - H.P. Lovecraft & Deliliğin Dağlarında
Bir kitap düşünün. Çağın hem gerisinden geliyor hem de ötesine yansımasını anlatıyor.
Bir kitap düşünün ki bilinmeyeni anlatıyor. Korkuyu, kaldıramayacağımız dehşeti.
Bir kitap düşünün ki Antartika'da, çağlardır ölü olan bu kıtada ''Necronomicon'' kitabının içindeki; ölüm ve anca hayalperestlerin uyuşturucu etkisi altında görebileceği yaratıkları okuyucuya göstersin.
H.P.Lovecraft... ''Deliliğin Dağlarında'' isimli bu kült eserinde; Miskatonic Üniversitesi'nden gelen bir araştırma ekibinin Antartika'da yaptığı sondaj bulguları sonucunda beklediklerinden fazlasını bulmalarını anlatıyor. Bizlere karakter tahlillerinden çok bu isimlerin içlerinde hissettikleri korkuyu, gerilimi ve yüksek kubbeli garip kabartmalı yapılara karşı duydukları inanmamazlığı gözler önüne seriyor. Şeytani Shoggothlar, Yüce eskilerin yeryüzüne uyanışları ve bu gezegenin aslında kime ait olduklarını gösterdikleri türde bir çılgınlık.
Bu puslu ilkel görünümlü gerçeklikte saf bir akıl direnişine tanık olacaksınız. Tanrı hepinizi bu canavarlardan korusun.
Deliliğe bir adım kaldı. 
H. P. Lovecraft
KORKU MU EDEBİYATI?
Bir süredir gotik edebiyattan bir şeyler okumak istiyordum. Aklımdaki, 
Jane Eyre misali şato tarzı bir ev, çatıya kapatılmış bir ev sakini, yahut gizli saklı işleri olan bir uşak, geçmişi kazdıkça ortaya çıkan esrarengiz örtülü olaylar, hayaletli sihirli mihirli şeylerdi yahut
"Gözyaşı dökme lütfen. İyi bir ıstırabın ziyan olmasıdır bu."
Açık ara Karanlık Kitaplık serisinde okuduğum en iyi kitaptı.
Bundan önce, Dr. Jekyll ve Bay Hyde ile Deliliğin Dağlarında kitaplarını okumuştum.
Dr. Jekyll ve Bay Hyde, beklediğim gerilimi vermemişti çünkü çok sönük bir anlatımı vardı ve okurken sıkılmaktan kitabı neredeyse sekiz günde falan bitirmiştim.
Deliliğin Dağlarında ise hiçbir şekilde beklentimi karşılamamıştı. Yazar, "korkunç, korku dolu, dehşet," diyerek korkutmaya çalışıyordu sanırım. Kitabı bitirdiğimde büyük bir hayal kırıklığı yaşamıştım.
Sanırım bu ilk iki hayal kırıklığımın ardından bu kitaba hiçbir beklenti duymaksızın başladım zira kitabı bitirdiğimde, keyif aldığımı hissettim.
Öncelikle Clive Barker'ın yarattığı atmosferi betimleme şekli o kadar güzeldi ki... Kendimi gerçekten o karanlık odada, Frank'le birlikte hissedebilmiştim ve sanırım betimlemelerin bu kadar güzel olması kitabın asıl temasını hissettirmeyi çok güzel bir şekilde başardı.
Yine hayal kırıklığı yaşayacağımı sanıyorken, beklentimin üstünde bir kitap oldu. Korku ve gerilim yaratmadı ama kitabın karanlık havası ve karakterlerin kitabın adının hakkını verecek şekilde "Cehennemlik Yürek"lere sahip oluşu beni çok etkiledi.
Okurken çok keyif aldım ve bir başka Karanlık Kitaplık serisinden okuyacağım kitaba kadar... Herkese öncelikli önerim bu kitap olacak. 
Clive Barker 
Cehennemlik Yürek
